စစ်တွင်းသစ္စာ (၆)

လက်ျာဘီလူးက ဝမ်းဗိုက်ကို ဖိထားရင်း အိမ်တံခါး အပေါ်ရှိ အရာတစ်ခုသို့ အကြည့်ရောက်သွားသည်။ ဟောင်းနွမ်းနေသော ထမီနှင့် ထုပ်ထားသည့် အထုပ်တစ်ခု။ အထက်ဆင်စဖြင့် ချည်ထားသည်ကို တွေ့မှ သူ သဘောပေါက်သွား၏ ။

"သြ.. ခင်ဗျားကြီးက ကျုပ်ကို ကြောက်လို့ အစီအရင်တွေ လုပ်ထားတာပဲ.. ဟဟ ဟ"

"အို.. မကြောက်ပါဘူးကွာ၊ မင်းအစွမ်းမဟုတ်မှန်း မျက်မြင် တွေ့ထားဖူးလို့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားတယ်လို့ ပြောပါ။ ခုတော့ မင်း ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ဘူး မဟုတ်လား"

ဓားသွားမျှင်မျှင်ကို လက်ခနဲထောင်ပြရင်း မခိုးမခန့် ပြောနေသည့် လူကြီးအား လက်ျာဘီလူးက အပေါ်မှ စီးမိုး တိုက်ခိုက်ရန် မာန်သွင်းကာ ခုန်လိုက်၏ ။ လူကြီးက လက်နှစ်ဖက် မြှောက်၍ ကာလျက် ဓားချွန်ဖြင့် ဆီးထိုးလေ၏ ။ သို့သော် လက်ျာဘီလူး ခုန်လိုက်သည်က သူ့ထံသို့ မရောက်၊ အရှေ့တွင် ကျလာသည်။

အားနည်းသွား၍ မရောက်သည်ဟု ထင်လိုက်မိသော လူကြီး လက်တစ်ဖက်အောက်သို့ လက်ျာဘီလူးက ခပ်ကုန်းကုန်းအနေအထားဖြင့် ခေါင်းလျှိုဝင်လိုက်၏ ။ သူ့ခေါင်း လူကြီး၏ ချိုင်းကြား ရောက်ချိန်၌ လူကြီးကလည်း သူ့နံကြားသို့ အားနှင့် ဓားကို ထိုးစိုက်ထည့်လိုက်သည်။

သို့ရာတွင် ခေါင်းနှင့် တစ်ပြိုင်တည်း ဝင်ရောက်လာသော လက်ဖနောင့်က လူကြီး၏ မေးရိုးကို ပင့်ရိုက်လိုက်သည် ဖြစ်၍ ဓားချက်မှာ နံကြားကို ဖိမိပြီးမှ ချော်ထွက်သွားရလေသည်။ သန်မာသော လူကြီးသည်လည်း တစောင်းလျှိုဝင်ကာ ကိုယ်အားနှင့် ပင့်မြှောက်လိုက်သော အားကြောင့် အောက်ခြေလွတ်သွားခဲ့၏ ။

လက်ျာဘီလူးက မြောက်တက်လာသော ကိုယ်ကို ဖမ်းကာ ပေါက်ချလိုက်၏ ။ လူကြီး တစ်ပတ်လည်၍ မှောက်ခုံ ကျလာသည်။ သို့သော် လက်ဖြင့် ထောက်ထားနိုင်သောကြောင့် ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေခိုက် လက်ျာဘီလူး၏ ဒူးက မျက်နှာကို ဘေးမှ ဖြတ်တိုက်လာ၏ ။

"ဖြောင်း"

လူကြီး ခေါင်းလည်ကာ မဟန်နိုင်တော့ဘဲ လဲကျသွားစဉ် ငကံကို ခေတ္တ မေ့မျောသွားအောင် လုပ်ခဲ့သော လူရွယ်က အရှိန်နှင့် ပြေးကန်လိုက်ပြန်သည်။ ဓားထိထားသော ဒဏ်ရာတည့်တည့် ဝိုက်ခြေပြင်းစွာ မိသွားသဖြင့် လက်ျာဘီလူး လွင့်ထွက်သွား၏ ။ အတော်နှင့် မထနိုင်။ အသက်ရှူနိုင်ရန်ပင် ခက်ခက်ခဲခဲ ကြိုးစားနေရသည်။

တင်ကျည်းသမားသုံးယောက်က လက်ျာဘီလူးကို ရှေ့မှ ပြေးကာပေးလာကြ၍သာ သက်သာသွားရ၏ ။ ကြံ့ခိုင်လှသော မွန်လူရွယ်ကတော့ ထီမထင်ဟန်နှင့် တစ်လှမ်းချင်း တက်လာသည်။ တုတ်ရှည်သုံးလက်နှင့် ရင်ဆိုင်ကြည့်မိမှ သူထင်သလို မလွယ်မှန်း သိလာပြီး အနားမကပ်တော့ဘဲ ခပ်ခွာခွာမှ ပတ်နေ၏ ။

ထိုအခိုက် ငကံ ပြန်ထလာပြီး နီးရာဓားတစ်လက် ကောက်ကာ ထိုသူကို နောက်မှ ခုတ်လိုက်လေသည်။ ပခုံးကို ခုတ်မိသော်လည်း မပြတ်၊ မာကြောထူထပ်သည့် သားရေများ ဝတ်ဆင်ထားကြောင်း တွေ့ရ၏ ။ လူရွယ်က ငကံလက်ကို လိမ်ချိုးကာ ရင်ကို နှစ်ချက်ဆင့်ကန်၍ ဆွဲလွှင့်ပစ်လိုက်သည်။

တင်ကျည်းတပ်သား သုံးဦးထံ ထပ်မံချည်းကပ်လာစဉ် လက်ျာဘီလူး ပြန်ထလာ၏ ။ သူ့လက်ထဲ၌လည်း တုတ်ရှည်တစ်ချောင်း ရောက်နေပြီ။ လူရွယ်၏ နောက်မှ သျှောင်ထုံးပြေစ လူကြီးလည်း ပါလာရာ လေးယောက် နှစ်ယောက် ရင်ဆိုင်နေကြသည်သို့ ရှိ၏ ။

"မင်း မဆိုးပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ တစ်ခါပဲ ရမယ်"

လက်ျာဘီလူးက ဝမ်းဗိုက်မှ သွေးထွက်နေသည့် ဒဏ်ရာကို ဖိထားသော လက်အား ဖယ်လိုက်ပြီး

"တစ်ခါတည်းနဲ့ ခင်ဗျား ဆရာကြီးကို ထွက်ရပ်လမ်းပေါ် ပို့ပေးလိုက်နိုင်တယ်လေ"

လူကြီးက မျက်နှာ ပျက်သွားသော်လည်း

"ဟားဟား.. သည်တစ်ခါတော့ ငါက မင်းကို သူ့ဆီ ပို့ပေးရမယ့် အလှည့်ပေါ့"

"အဲဒီလို အောက်တန်းကျတဲ့ အစီအရင်တွေနဲ့လား"

"ဒုန်း"

လက်ျာဘီလူးက တံခါးပေါက်ပေါ်မှ အထုပ်ကို လက်ညှိုးညွှန်ပြရင်း တစ်ဆက်တည်း တုတ်ချွန်နှင့် ပစ်ထည့်လိုက်ရာ နောက်သို့ တစ်ချက် လှည့်ကြည့်မိသော လူရွယ်၏ ရင်ဝ၌ စိုက်နေ၏ ။ လူရွယ်က နောက်မတွန့်၊ လက်ျာဘီလူးကို မိုက်ကန်းကန်း ပြန်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် လက်ဝဲလက်ဖြင့် စိုက်ဝင်နေသည့် တုတ်အဖျားမှ ကိုင်ဆွဲနုတ်ရန် ကြိုးစားစဉ်..

လက်ျာဘီလူးက နေရာမှ ခြေစုံပစ်ဝင်ကာ တုတ်ရှည်၏ အရင်းကို ဆောင့်ကန်လိုက်၏ ။ အနည်းငယ်သာ စူးနစ်နေသေးသော တုတ်ရှည်ကြီးက ကျောမှ ဖောက်ထွက်သွားပြီး လူကြီးမျက်နှာအထိ သွေးစက်များ စင်သွားလေသည်။

"သား.. သားမောင်"

လူရွယ်ကို ဖမ်းထိန်းထားရင်း တုန်လှုပ်စွာ ခေါ်နေသည့် လူကြီးအား လူရွယ်က

"ကျွန်တော် ဘာမှ မဖြစ်ဘူး၊ မစိုးရိမ်ပါနဲ့ အဘ"

ဟု ပြန်ပြော၏ ။ တုတ်ရှည်သုံးလက်ကလည်း တဝီဝီမြည်ကာ လည်ပတ် နီးကပ်လာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် လူကြီးသည် လူရွယ်ကို ချကာ နောက်ဆုတ်လိုက်ရလေသည်။ လူရွယ်က အော်ဟစ်လျက် တင်ကျည်းတုတ်ကို ဆွဲနုတ်ရန် အားထုတ်၏ ။ မရလျင် ချိုးပစ်ရန် အားစိုက်နေပြန်သည်။

မာတင်းလှသော တင်ကျည်းတုတ်အား မည်သို့ ချိုးနိုင်ပါမည်နည်း။ သွေးအေးအေးဖြင့် လျှောက်လာသည့် လက်ျာဘီလူးက တုတ်အရင်းကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ နှဲ့ပစ်သည်။ လူရွယ်က အောက်မှ အံကြိတ်ကာ စိုက်ကြည့်နေ၏ ။ ဆောင့်ဆွဲနုတ်သည်ကိုလည်း အနုတ်မခံ၊ ဆွဲကိုင်ထားသည်။

ထို့ကြောင့် လက်ျာဘီလူးက ထိုသူ၏ ပခုံးအား ခြေဖြင့် ဖိနင်းလျက် တုတ်ကို လက်နှစ်ဖက် ပိုင်ပိုင်ကိုင်ကာ တအားဆွဲနုတ်မှ ပါလာတော့သည်။

"ဘယ်လိုလဲ၊ နေသာထိုင်သာ ရှိရဲ့လား"

လူရွယ်က ပါးစပ်ထဲမှ သွေးများကို ဖွီးခနဲ ထွေးထုတ်ပြီး လက်ျာဘီလူး၏ ဒဏ်ရာကို ခြေဖြင့် လှမ်းခတ်၏ ။

"ရော့"

"အို.. အို၊ စိတ်လျှော့ပါ နောင်ကြီးရဲ့၊ မဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး"

သားဖြစ်သူ ခံစားနေရသည့် အဖြစ်အား မရှုစိမ့်နိုင်တော့သော လူကြီးက တင်ကျည်းသမား နှစ်ဦးကြားမှ ဓားယမ်းကာ ပြေးလာသည်။ လူနှစ်ဦး ဖရိုဖရဲ ဖြစ်ကျန်ခဲ့ပြီး တုတ်သမားတစ်ယောက်က နောက်မှ လှမ်းရိုက်လိုက်နိုင်၏ ။ ပြင်းပြင်းတော့ မထိ၊ တကယ်ထိသည်မှာ ရှေ့မှ ဆွရင်း စောင့်နေသည့် လက်ျာဘီလူး၏ ရိုက်ချက် ဖြစ်သည်။

"ဖောင်း"

သျှောင်လုံးလုံးပြေကျသွားပြီး ခေါင်းမှသွေးများ စီးကျလာ၏ ။ သူကလည်း လက်ျာဘီလူးကို ဓားဖြင့် ဝင်ထိုးရာ ခါးကို ဖောက်ထွက်သွားသည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် မျက်နှာချင်း ဆိုင်လျက် အငြိုးတကြီး စိုက်ကြည့်နေကြပြန်သည်။ လက်ျာဘီလူး၏ အာရုံတွင် ရွာသို့ ပါလာခဲ့သော ထိုလူကြီး၏ ယခုပုံစံမျိုး အကြည့်ကို မြင်ယောင်နေမိ၏ ။

လူကြီးကလည်း အားစိုက် ဖိထိုးထားသည့် လက်၌ ကျင်ခနဲ ကျင်ခနဲ ခံစားလိုက်ရသဖြင့် သုံးကြိမ်မြောက်၌ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လက်ကောက်ဝတ်နှင့် လက်ဖျံကို လက်ျာဘီလူးက ဓားမြှောင်ငယ်တစ်ချောင်းဖြင့် တစ်ချက်ချင်း လှီးဖြတ်နေခြင်းပါတကား။

မျက်လုံးချင်းဆိုင် ကြည့်နေရင်း သူတို့နှစ်ဦးအကြား သွေးများ ပန်းထွက်လာမှ နောက်သို့ ဆုတ်သွားကြသည်။

"အစီအရင်တွေကြောင့်.. ဟုတ်လား"

လက်ျာဘီလူးက ခနဲ့၏ ။ ဓားမြှောင်ငယ်၏ လက်ကိုင်ရိုးနောက်မှ ဘုလုံးကို လက်ဝါးထဲ ဆုပ်လိုက်သည်။

"မင်း ဘီလူးတွေ ခေါ်လာတာ ငါ မြင်ဖူးတယ်"

လူကြီး နောက်သို့ဆုတ်ရင်း ယိုင်သွား၏ ။ လက်ျာဘီလူးက တိုးကပ်သွားပြီး သူ၏ ရင်ကို ဓားမြှောင်ဦးနှင့် ထောက်လိုက်သည်။ အရိုးဘုလုံးကို လက်ဖနောင့်တွင် ထားကာ လက်ဝါးဖြန့်လျက် ဖိတွန်းလေ၏ ။

"အ"

"ဘယ်လိုလဲ၊ သေရမှာကို ကြောက်သလား"

လူကြီး မဖြေနိုင်၊ ဝေဒနာကို ခံစားနေရသည်။

"ခင်ဗျားကြီးရဲ့ ဆရာ ငမင်းသိုက်ရော၊ အခုရော ကျုပ် ဘာအစီအရင်မှ မလုပ်ဘူး။ လူ လူချင်း တိုက်တယ်။ သေရမှာ မကြောက်တဲ့ သတ္တိနဲ့ ရင်ဆိုင်တယ်။ နိုင်ကို နိုင်ရမယ် ဆိုတဲ့ ဇွဲလုံ့လနဲ့ အနိုင်ယူတယ်။ ဒါပါပဲ"

ဒူးများ ခွေညွှတ်လာသည့် လူကြီးအား မျက်နှာချင်း ကပ်ကာ

"အစောင့်အရှောက်တွေ၊ ဘီလူးတွေ ကျုပ် မသိဘူး။ မနိုင် နိုင်အောင် တိုက်မယ်လို့ပဲ ကျုပ် တွေးတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ခင်ဗျားထမီထုပ်ကြီးက ကျုပ်အတွက် မဟုတ်ဘူး၊ ခင်ဗျားအကောင် ပတ်ဖို့ပဲ အသုံးဝင်တော့မယ်"

               ဓားသွားက ဆုံးသွားပြီ။ နှလုံးမှ သွေးများ ယိုစီးထွက်လာ၏ ။ ဒယိမ်းဒယိုင် ရပ်ရန် ကြိုးစားနေသော လူရွယ်ကိုလည်း တင်ကျည်းသုံးချောင်းက စူးဝင်နေခဲ့ပြီ။ အိမ်ဝင်းတစ်ခုထဲတွင် ချုပ်ငြိမ်းသွားခဲ့သော အမုန်း အာဃာတ မီးတောက်များက ဝန်းကျင်သို့ပင် ပူလောင်ဆဲ။

(ဆက်ရန်..)   စစ်တွင်းသစ္စာ  (ဇာတ်သိမ်း)

Written by သင်္ခရာဇာ

End date: November 7, 2021