ရာဇဂုမ္ဘာန် အပိုင်း(၂)

ပန်းပွင့်၀တ်လွှာများ တငြိမ့်ငြိမ့်လှုပ်ခတ်အောင် ပျားပိတုန်းတို့ တို့ထိဆော့ကစားနေကြသည်။ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသော မြင်းခွာသံကြောင့် လိပ်ပြာကလေး မူးယစ်သာယာနေရာမှ လန့်ဖျတ် ပျံတက်သွားရသည်။

မြင်းနီကြီးတစ်စီးပေါ်တွင် စစ်ချပ်၀တ်တန်ဆာ မဆင်သော ရဲမက်တစ်ဦးက မောက်တိုမဆောင်း၊ သျှောင်မထုံးထားဘဲ ဆံပင်ဖားလျား လွင့်ဝဲပြန့်ကျဲလျက် အပြင်းဒုန်းစိုင်းနှင်သွားသည်။ နောက် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ မြင်းခွာသံများလည်း တဖြောင်းဖြောင်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ မြင်းတပ်တစ်တပ်၊ တောအုပ်ကလေးကို ထိုးခွဲဖြတ်သန်းသွားကြပုံမှာ ပြိုင်ပွဲတစ်ခုအသွင် လျင်မြန်လွန်းလှလေသည်။

ရှေ့ဆုံးမှ မြင်းနီကြီးက ရှမ်းစော်ဘွား၏ ခံတပ်ရှိရာသို့ တဟုန်တိုးပြေး၀င်သွားပြီး မြို့တံခါးကိုအတင်းဖြတ်ကျော်သွားသည်။ မြို့စောင့်ရှမ်းရဲမက်များ မြင်သော်လည်း တံခါးပိတ်ရန် မမီလိုက်။ တောအုပ်ထဲမှ ထွက်လာကတည်းက မဆုတ်မဆိုင်း အရှိန်ပြင်းစွာ

တိုး၀င်လာမှုကြောင့် မြို့တံခါးပိတ်လိုက်နိုင်ချိန်တွင် မြင်းကြီးနှင့် စစ်သည်တော်က မြို့ရိုးအတွင်း အချိန်မီလေး ရောက်ရှိသွားသည်။

သို့သော် တစ်ဦးတည်း။ အနီးရှိ မြင်မြင်သမျှ ရဲမက်များကို စဉ်းစားချိန်ပင် မရလောက်အောင် မုန်တိုင်းတိုက်သလို ထိုးခွဲတိုက်ခိုက်သွား၏ ။ အတော်ဝေးဝေး ရောက်ရှိသွားမှ မြင်နီကြီးက အောင်မြင်စွာဟီ၍ ပတပ်ရပ်လိုက်သည်။ စစ်သည်က လွယ်ထားသော လေးကြီးကို ဖြုတ်၍ မြားများကို မနားတမ်း ပစ်လွှတ်နေပြန်လေသည်။ အနီးတစ်ဝိုက်သို့ ပြေး၀င်လာကြသော ရဲမက်များ၊ မြို့ရိုးထိပ်မှ မြို့စောင့်ရှမ်းများ အတုံးအရုံး လဲကျကုန်ကြ၏ ။ ခံတပ်အပြင်မှာလည်း မြင်းတပ်တစ်တပ်က ခပ်ခွာခွာအနေအထားမှ မြားများဖြင့် မြို့ရိုးပေါ်သို့ ပစ်ခတ်နေကြပြီဖြစ်သည်။

ရုတ်တရက် ကြွေးကြော်အော်ဟစ်သံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး တောအုပ်တွင်းမှ ချပ်၀တ်တန်ဆာ၀တ် စစ်သည်များ၊ အရပ်သား၀တ်စုံဖြင့် လက်နက်မျိုးစုံကိုင်ဆောင်ထားသူများ ပေါ်ထွက်လာကြပြန်သည်။ မြို့ရိုးတွင်းမှ မြင်းနီကြီးကလည်း မြို့တံခါးဘက်ဆီ ပြန်လည် ပြေး၀င်သွားပြီး တရကြမ်းတိုက်ခိုက်နေပြီ။ သူ့ထံ ၀င်လာသော မြားလှံများနှင့် ဓားချက်များစွာကို ဓားတစ်ချောင်းတည်းနှင့် ကျင်လည်စွာ ဝှေ့ယမ်းကာကွယ်သွားသည်။ တိုက်ခိုက်ပုံမှာ ကြမ်းတမ်းလွန်းလှရာ ရှမ်းများ အနီးမကပ်ရဲလောက်အောင် တွန့်ဆုတ်နေရသည်။ သို့သော် ထိုသူကတော့ မဲမဲမြင်ရာ အငြိုးတကြီး လိုက်လံထိုးခုတ်နေ၏ ။

အချို့ကား “မြို့ထဲ ရန်သူ၀င်လာပြီ” ဟု အော်ဟစ်ကာ စော်ဘွားကြီး၏ အိမ်တော်သို့ ထွက်ပြေးကြလေပြီ။ မြို့တံခါးအနီးတွင်လည်း ရှမ်းစစ်သည်များ ကျဲပါးကုန်သည်။ တစ်ဦးတည်းသော သူကား မည်သူ့မျှ ထီမထင်ဟန်ဖြင့် မြို့တံခါးကို ကန့်လန့်ချုပ်ကာထားသော သစ်တုံးကြီးကို ဓားချက်များစွာ ပိုင်းချလိုက်သည်။

ထို့နောက် အသံနက်ကြီးဖြင့် အော်လိုက်ရာ အပြင်မှ မြင်းတပ်က မြို့တံခါးကို အဟုန်ပြင်းပြင်း တို့ဝှေ့ကာ ၀င်လာလေတော့သည်။ မြင်းနီကြီးသည်ကား မြို့ရိုးပေါ် တစ်ထစ်ချင်း တက်သွားပြီဖြစ်၏ ။

မြားပေါင်းများစွာက မိုးရွာသလို တဖွဲဖွဲ ကျနေသည်။ သံချပ်၀တ်မြင်းကြီးနှင့် ချပ်၀တ်မဆင်သော သူရဲမှာ အထိအခိုက်မရှိဟန်ဖြင့် မြို့ရိုးပေါ်၌ ပြေးလွှားနေပြန်သည်။ ထိုတိုက်ပွဲကား အချိန်များမကြာမီပင် ချုပ်ငြိမ်းသွား၏ ။ လက်ျာဘီလူးကိုယ်တွင်လည်း ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်မနည်းလှ။

ပုန်ကန်သူ ရှမ်းစော်ဘွားနှင့် အမျိုးအဆွေများကား တောကြီးရာ ရှောင်ခွာနှင့်လေသောကြောင့် မြင်းစစ်သည်များအား လိုက်ထပ်စေသည်။ နေစောင်းသော် အမှုးအမတ်နှင့်တကွ အားလုံးကို မိ၏ ။ ထိုစော်ဘွားကို သစ္စာခံစေကာ တရုတ်စစ်ပွဲအတွက် လိုက်ပါစေလေသည်။

လက်ျာဘီလူး၏ သတင်းသည် ရှမ်းနယ်တစ်ဝိုက် လျင်မြန်စွာ ပြန့်နှံ့သွားသည်။ ဘီလူးတစ်ကောင် ရှမ်းနယ်ထဲ၀င်လာသည်ဟု ပြောနေကြ၏ ။ ပုန်ကန်မိသူများမှာ မအိပ်မစားနိုင်သည်အထိ ရွံ့ကြောက်ကြကုန်၏ ။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး သံစေကာ ပူးပေါင်းရန် ပြင်ဆင်ကြသော်လည်း တစ်ရာမျှသော မြင်းတပ်က ခွဲဖြာထားနှင့်ပြီ ဖြစ်သဖြင့် သံတို့လည်း မရောက်။ ရောက်သော်လည်း အချိန်မမီခင် လက်ျာဘီလူး၏တပ်က အပြင်း၀င်ရောက် တိုက်ခိုက်နေရာ ပုန်ကန်သည့် ရှမ်းတပ်များ တစ်တပ်ပြီးတစ်တပ် ကျလျက်ရှိသည်။

လက်ျာဘီလူးကား တိုက်ပွဲအနိုင်ရသော် အောင်ပွဲခံခြင်းမပြုရ၊ ဆုတ်ဆိုင်းခြင်း အလျင်းမရှိစေရ၊ အိုသူများနှင့် လူသစ်အချို့ကိုသာ မြို့စောင့်ထားခဲ့၍ နောက်တစ်နေရာသို့ ချက်ချင်းထွက်ခွာလေ့ရှိသည်။ သတင်းနှင့်အတူ သူတို့သည် ရှေ့နောက်ဆင့် ရောက်လာစမြဲဖြစ်၏ ။

အချို့မှာ ကြောက်လန့်၍ မတိုက်မီကပင် မြို့ရိုးတံခါးကိုဖွင့်ကာ အလံဖြူလွှင့်ထားရသည်။ အကြီးအကဲ ဒလံစော်ဘွားအစရှိသူတို့လည်း အညံ့ခံရန် ပြင်ဆင်ထားကြရလေသည်။ ဤသို့ဖြင့် လက်ျာဘီလူးသည် မြန်မာရှမ်းနယ်စပ်တစ်လွှား ပုန်ကန်သည့် ရှမ်းစော်ဘွားများကို အောင်မြင်စွာ သိမ်းယူခေါ်ဆောင်လေသတည်း။

စစ်သည်အင်အား ငါးထောင်ကျော်မျှ စုစည်းမိသော် သိမ်းပိုက်မိသော ခံတပ်မြို့ရွာများသို့ မြင်းလျင်များစေလျက် မူလလမ်းကြောင်းချီစေလေသည်။ လက်ျာဘီလူးလည်း သူကြီးစော်ဘွားများ ခြံရံလျက် ဆုံမှတ်သို့ရောက်အောင် အပြင်းချီ၏ ။

တပ်စခန်းချ ရပ်တန့်နားနေချိန်မှာ ထက်၀က်မျှလျော့နည်း၏ ။ လမ်းကြောင်းတစ်ကြောင်းလျင် နှစ်ဖွဲ့ခွဲ၍ တစ်ဖွဲ့က နားလျင် တစ်ဖွဲ့က အလျင်သွားနှင့်ရသည်။ စခန်းပြုလုပ် ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ထားနှင့်ရ၏ ။ ထိုသို့ အလှည့်ကျ ချီစေလေရာ ချိန်းချက်သော အရပ်သို့ တပ်များ အချိန်မီ ရောက်လေသည်။ အခြားတပ်မှူးများထက် အလွန်များပြားစွာ ရမိသော လူသူလက်နက်ကို မြင်လျင် စစ်သူကြီးစစ်ကဲများက လက်ျာဘီလူးအား ချီးကျူးကြလေသည်။

လက်ျာဘီလူးကတော့ ချီးကျူးထောပနာများကို သူ့အတွက်မဟုတ်သည့်အလား၊ တရုတ်တို့နှင့် စစ်ဆိုင်နိုင်သည့် နေရာဒေသတို့ကိုသာ စိတ်၀င်စားစွာ ကြည့်ရှုလေ့လာရင်း ငြိမ်သက်လွန်းလှချေသည်။ စစ်သူကြီး တိမ်ကြားမင်းခေါင်က လက်ျာဘီလူးအား မည်သူ့လက်အောက်တွင်မှ မလိုက်စေဘဲ တရုတ်စစ်အတွက် ရေလမ်းခရီးမှ လက်ယာကြောင်း ချီစေပြန်သည်။ လမ်းကြောင်းသတ်မှတ်၍ လွတ်လပ်စွာ လှုပ်ရှားသွားလာခွင့်ပေးပြီး ကင်းထောက်ရန် စေလွှတ်လိုက်သည်။ တရုတ်စစ်ဖျား မည်သည့်အရပ်ထိ ရောက်နေပြီကို သိလို၍ ဖြစ်ပေသည်။

လက်ျာဘီလူး၏ လက်ရွေးစင်တပ်သည် သိမ်းဆည်းရမိလာသော ပြည်သူ့စစ်များကို ပင်မတပ်ကြောင်းကြီးတွင် ချန်ရစ်ခဲ့ပြီး တိုက်လှေကြီး နှစ်ဆယ်၊ ရဲလှေငါးဆယ်ခန့်ဖြင့် ရှေးဦးချီနှင့်၏ ။ များမကြာမီ တရုတ်ကင်းထောက်တပ်နှင့် ရှေ့ဖျားချီ ရဲလှေသုံးဆယ်တို့သည် ချောင်းဖျားတစ်ခု၌ ဆုံမိကြသည်။

တရုတ်တို့က အမြောက်များဖြင့် ပစ်ခတ်ကြိုနှင့်သလို ရဲလှေသုံးဆယ်တို့လည်း ဆုတ်ဆိုင်းခြင်း အလျင်းမရှိ၊ မြင်သည်နှင့် တရုတ်တိုက်လှေကြီးများ ရပ်တန့်လျက် ပစ်ခတ်နေရာသို့ စွေ၍ လွှတ်ကြ၏ ။ ရဲဝံ့လွန်းစွာ ၀င်လာသော လှေငယ် အနည်းငယ်မျှကို မြင်သော် တရုတ်တို့ အံ့အားသင့်ကြသည်။ အကြောင်းရှိမည်ဟု တရုတ်စစ်ကဲများ သုံးသပ်ကြကုန်၏ ။

နောက်မှ ပါလာသော တိုက်လှေကြီးများလည်း မီလာရာ ပြောင်းသေနတ် ပစ်ဖောက်လျက် ရွက်ကုန်ဖွင့်ပြီး လိုက်ထပ်လာသည်။ မြန်မာတို့တပ်အင်ကြီးစွာ ပါလာပြီထင်မှတ်၍ တရုတ်ကင်းထောက်တပ်သည် ဆက်လက်မခုခံဝံ့ဘဲ ဆုတ်ခွာကြကုန်၏ ။ သို့သော် လက်ျာဘီလူးက ခွာခွင့်မပေး၊ မီရာလှေပေါ် အတင်းတက်ပြီး ထိုးခုတ်ကြသည်။ ကြာသော် တရုတ်တို့ ထိန်လန့်ပြီး ကိုယ်လွတ်ရုန်းကာ အပြင်းခွာကြတော့သည်။

ရနိုင်သမျှ လိုက်ထပ်လေသောကြောင့် လက်နက်သုံ့ပန်းများစွာ ရလိုက်သည်။ တိုက်လှေကြီးများစွာလည်း အကောင်းအတိုင်းကျန်ရစ်ခဲ့သည်ကို သိမ်းယူ၍ ဒဏ်ရာရသူများနှင့် လူအနည်းငယ်ကို ထည့်၍ ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။ သူတို့ကမူ သတ်မှတ်လမ်းကြောင်းအတိုင်း ဆက်လက်ချီတက်ကြလေသည်။

တရုတ်ကင်းထောက်တပ် အကျအဆုံးများသည်ကို တပ်မကြီးက သိလျင် ပြင်းစွာ အမျက်ထွက်၏ ။ လက်တစ်ဆုပ်စာသောရန်သူမျှဖြင့် ကိုယ်လွတ်ခွာခဲ့ရသည်ဟု အကြပ်တပ်မှူးတို့အား ဘုရင့်သမက်ကိုယ်တိုင် ကွပ်လေ၏ ။ ထို့နောက် အင်အားအလုံးအရင်းဖြင့် မြန်မာတပ်ဆီသို့တိုင် ကြည်းကြောင်းရေကြောင်း ချီလာလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် မြန်မာတပ်တွင် စစ်သူကြီး တိမ်ကြားမင်းခေါင် မရှိလေ။ လမ်းကြောင်းစုံစမ်း စီစစ်ရန် ချင်းတွင်းကြောင်းထွက်သွားသဖြင့် ဝန်ကြီးနှင့် လူ ငါးသောင်းသာ ကျန်ရစ်လေသည်။

တရုတ်တို့ ချီလာပြီကြားချေသော် ခရီးလွန်လေပြီးသော တိမ်ကြားမင်းခေါင်ထံ မြင်းလျင်စေ၏ ။ မနီးမဝေးသို့ ရောက်နေသော လက်ျာဘီလူးတို့အားလည်း ကုန်းကြောင်းမှ အသင်္ခယာအား လိုက်ခေါ်ရန် စေလွှတ်သည်။ အသင်္ခယာမြင်းလည်း ခြေပေါ့လှသည်။ လက်ျာဘီလူးတို့ ရေတပ်အား နေ့၀က်နှင့် မီလေသည်။

သို့သော် လက်ျာဘီလူးတပ်သည် မြစ်ကျဉ်းတောင်နံရံကြား ဖြတ်နေသော အချိန်ဖြစ်ရကား မမြင်မကြားနိုင်သဖြင့် တောင်ပေါ်တက်လိုက်ရချေ၏ ။ တောင်ပေါ်မှ ကြည့်လတ်သော် မြစ်ပြင်မှ ရေတပ်သည် လှေဦးလှည့်၍ ပြန်နှင့်လေပြီ။ စစ်ချီရင်း လမ်းတစ်၀က်မှလှည့်ပြန်သော လက်ျာဘီလူးအား အသင်္ခယာ စိတ်မှတ်ထားလေသည်။

အပြန်ဝယ် တရုတ်ရေတပ်ကြီးတစ်တပ်သည် မြစ်ကွေ့တစ်ခုတွင် မြစ်လုံးပြည့်မျှ တိုက်လှေကြီးချင်း ကပ်စီပြီး ပိတ်ဆို့ထားလေသည်။ ရဲလှေလောင်းလှေများစွာလည်း မြစ်ပြင်ပြည့် စောင့်ကြပ်နေစေ၏ ။ လက်ျာဘီလူးကား တပ်အလျင် မစုန်စေဘဲ တံငါလှေများကိုသာ ရှေ့ပြေးစုံစမ်းစေသည်။ မြစ်ကွေ့တွင် တရုတ်တို့ အငိုက်ဖမ်း၍ တံငါလှေမျှ မလွတ်စေရ၊ အမြောက်ဖြင့်ချိန်ရွယ်သည် ကြားလေသော် ဤသို့ စီရင်၏ ။

ရွာနီးချုပ်စပ်မှ ဆီအိုးများကို ရသမျှရှာဖွေ၍ ဖောင်ပန်းပြုလုပ် တင်ဆောင်ပြီး အပေါ်မှ အမှိုက်သရိုက်ဒိုက်များ ထိုးနှစ် ဖုံးအုပ်ထား၏ ။ ရေတက်ချိန် လေပြင်းပြင်းတွင် မြစ်ကွေ့မှ မျှောချလိုက်သည်။ ထိုနောက်မှ လှေများက ဝေးဝေးမှ ခွာ၍ လိုက်လေသည်။ အစတွင် မြစ်ရေပြည့်သဖြင့် ပါလာသော အမှိုက်သရိုက်များဟု တရုတ်တို့ ထင်ကုန်၏ ။ အနီးရောက်မှ ဖောင်ပန်းနှင့် ဆီအိုးကို မြင်ကြရသည်။

မြန်မာတပ်လည်း စုန်လာသည်ကို မြင်ရကား အကြံအစည်ရှိပြီဟု သိလျက် တိုက်လှေကြီးများနှင့် လှေငယ်များကို အမြန်ခွာလေသည်။ သို့သော် မြစ်ပြင်ပြည့်မျှဖြစ်ရကား ခဲခက်ချေသည်။ မြန်မာတပ်လည်း အမြောက်တစ်ကမ်း မရောက်မီက မီးမြားဖြင့် ဖောင်သို့ လွှတ်သောကြောင့် ရေစုန်လေစုန်တွင် မီးဖောင်များက လှေကို လျင်မြန်စွာ စွဲကပ်လေသည်။ တရုတ်တို့လည်း လေကြီးသဖြင့် မီးမနိုင်သောကြောင့် ရေသို့ ဆင်းပြေးရကုန်၏ ။

ထိုသို့ ရေတပ်မကြီး ဖရိုဖရဲ ဖြစ်သည်တွင်မှ မြန်မာတပ်လည်း အပြင်းဖောက်ထွက် လွတ်မြောက်လေသတည်း။

ရောက်သော် ဝန်ကြီး မဟာသီဟသူရ တဲသို့ ၀င်၏ ။ ဝန်ကြီးက စစ်မေးသည်။ အသင်္ခယာ အနီးနားရှိ၏ ။

“နင့်အား မည်သူစေ၍ ပြန်ခဲ့သနည်း”

“စစ်သူကြီးမရှိချေသောကြောင့် အရှင်က စေ၍ ကျွန်တော် ပြန်ခဲ့ပါသည်” လျှောက်၏ ။

“နင့်အား မည်သူ ပြောသနည်း” ဆိုပြန်သော်

“မြင်းလျင်တစ်စီး လာသည်။ တောင်နံရံ၀ယ် ပဲ့တင်ထပ်သံသဲ့သဲ့ ကြား၍ သိ၏ ။ တိမ်ကြားမင်းခေါင်ကား ခြေသွက်၏ ။ တိမ်ကြားမင်းခေါင်ရှိသော် ကျွန်ုပ် အလျင်မလိုလေ။ သူ ခရီးလွန်နေသောကြောင့်သာ မြင်းလျင်သံ ကြားရသည်။ အလျင်လိုသည်ကို သိသဖြင့် သူ့စကားမစောင့် ပြန်ခဲ့ပါသည်”

ဟု ဆိုလေသော် ဝန်ကြီးလည်း အသင်္ခယာအား ကြည့်လျက်

“ကဲ၊ သင် ကြားပြီမဟုတ်လော။ လက်ျာဘီလူးကား တပ်မှူးငယ်မျှသာ။ သင်းလောက် ဗိုလ်မှူး တပ်မင်းများ အရိပ်အကဲ မသိတတ်။ လက်ျာဘီလူး ပါးနပ်လိမ္မာသည်ဟု ငါဆိုခဲ့သည်ကို နားလည်ပြီ မဟုတ်လော” ဟု ဆိုလေသည်။

ထို့နောက် လက်ျာဘီလူးဘက် လှည့်၍

“လာရသော လမ်းကား ကြမ်းလှချေသည်၊ တရုတ်ရေတပ်အင်အားကြီးကို ဖောက်ထွက်လာသည်ဟု ကြား၏ ။ အသို့ပြုသနည်း”

ဟု မေးလေရာ လက်ျာဘီလူးလည်း ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် လျှောက်သည်။ အားရလှသောကြောင့် မဟာသီဟသူရ လက်ခမောင်းခတ်၏ ။

“ငါကား အိုပြီ။ ဗျူဟာပရိယာယ်မျှသာ တတ်နိုင်ချေတော့သည်။ တိမ်ကြားမင်းခေါင်လည်း ခရီးအတန်ပင် လွန်လေသည်ရှိသော် ငါ စိုးရိမ်မိသည်။ ဤအကြိမ် မခံနိုင်၍ တပ်ပျက်က တရုတ်တို့ နေပြည်တော်သို့တိုင် အဟန့်အတားမရှိ ပေါက်လေတော့မည်။ ယခုမူကား အလောင်းမင်းကြီးလူ ငါတို့လက်၀ယ် ရှိသောကြောင့် တရုတ်စစ်အား ခံနိုင်တော့မည်” ဆိုလေသည်။

တရုတ်တို့လည်း ဘုရင့်သမက် ချူတာလောရဲ ကိုယ်တိုင်ချီလာသောကြောင့် အင်အားကြီးလှသည်။ ငါးသိန်းကျော်သော အင်အားဖြင့် စစ်ဆိုင်လာသည်။ ဘုရင့်သမက် အမျက်ပြင်းလှသောကြောင့် သံစေရသည်။

“ယခု ငါတို့ တိုက်သော် နိုင်ပြီ။ မြန်မာပြည်ကြီးကို ရလေတော့မည်။ သို့သော် ငါ့လူများ အရှက်ရခဲ့သည်။ မြန်မာတစ်ဦးအား ငါ့လူ အရာအထောင် မနိုင်ဟု ဆိုသည်။ မြန်မာသူရဲကောင်းနှင့် ငါ့ သူရဲကောင်း စစ်ဖက် ချေပါရစေ။ ငါက သူရဲတစ်ဦးစေမည်။ သင်တို့လည်း သူရဲကောင်းဆိုသူ ထွက်လေ။ မဟာသေနာပတိနှင့် ငါ့စစ်သူကြီးတစ်ဦး တွေ့စေလမည်။” စေလာသည်။

ဝန်ကြီးလည်း

“ငါ အိုမင်းမစွမ်း၊ အဘယ်သို့ စီးချင်းဖက်မည်နည်း” ဆို၏ ။ ချူတာလောရဲက

“သို့ ဆိုသော် တိမ်ကြားမင်းခေါင် အသံသည် တရုတ်ပြည်ကပင် ကြားရ၏ ။ သည်သူရဲကောင်း ထွက်ခဲ့လျင် ငါတို့ ကျေနပ်ပြီ” ဟု ဆိုပြန်သည်။ တိမ်ကြားမင်းခေါင် မရှိကြောင်း ပြန်ကြားလိုက်လျင်..

“မြန်မာတို့ အသို့နည်း။ ကြောက်သလော။ ငါ့လူတို့အား မည်သူတိုက်ခိုက်ပြေးသနည်း”

ဟု ကြုံးဝါးသံယံ၏ ။

လက်ျာဘီလူးလည်း “ကျွန်ုပ် ထွက်မည်ဆိုစေ” ဟု ဝန်ကြီးအား ဆို၏ ။

မဟာသေနာပတိ ဝန်ကြီးက “အရေးအကြောင်းရှိလျင် ငါ့တွင် လူများစွာ မရှိ။ သင် ချွတ်ချော်ခဲ့သော် မသင့်တုံလော” ဟု ဆိုသည်။

“တစ်ကြောင်းလည်း ယခုတိုက်မည့် တရုတ်စစ်သူကြီးသည် အချုပ်အစပ်မရှိသော ချပ်၀တ်ကို ဆင်ယင်သည်။ စိန်သွားတပ် ပုဆိန်ကြီးကို ကိုင်သည်။ ရဲစွမ်းဖျတ်လတ်၍ အထိအခိုက်မရှိ၊ နတ်သိကြားကဲ့သို့ တရုတ်တို့ ထင်မှတ်၏ ။

အင်းဝခေတ်က သုရှင်ရာဇာဓိရာဇ်အမတ် သမိန်ဗရမ်းသည် မြင်းရေးပြရင်း ချိုင်းကြားလပ်သည်ကို မြင်လေ၍ ပရိယာယ်ဖြင့် ဂါမဏိကို အောင်လေသည်။ ဟံသာ၀တီ ရှင်စောပုသူရဲကောင်း မင်းညီတုံးလည်း သမိန်ဗရမ်းဘွဲ့ပင်ခံ၍ ဤအတိုင်း အောင်ဖူးလေသည်။ သို့သော် ထိုနှစ်ဦးသားလုံး လက်ဖျံတစ်လုံးတည်း။ လွန်စွာသန်မာသည်ချည်း။ စစ်သူကြီးကို လောက်စာလုံးဖြင့် ပေါင်ကျိုးအောင် ပစ်ခတ်နိုင်စွမ်းသည်။

နင်ကား လူသာမန်မျှသာ။ အကြိမ်တစ်ထောင် အမာတင်သဖြင့် ပြတ်ရာမျှမထင်သော သံချပ်ကာကို နင့်ဓားဆိုးခန့်သည် ခုတ်ဖြတ်နိုင်မည်လော။ ထိုချပ်၀တ်တန်ဆာအား ပြတ်နိုင်သည့်ဓား ဟူ၍ ဤစစ်တွင်း တိမ်ကြားမင်းခေါင်၌သာ ရှိ၏ ။ သူလည်းမရှိ၊ နင် အသို့တိုက်နိုင်မည်နည်း” ဟု မေးသည်ကို လက်ျာဘီလူး လျောက်သည်။

“အင်း၀တွင် တရုတ်စစ်လာစဉ်က ဘုရင်မင်းခေါင်တွင် သူရဲကောင်းဟူသမျှ သုရှင်သားတော် မင်းရဲကျော်စွာနှင့် ပါလေသောကြောင့် မွန်သူရဲအား အငှားတင်ကာ တိုက်ရ၏ ။ မြန်မာတို့နိုင်သော်လည်း မွန်ရာဇ၀င်တွင်သာ တင်ထိုက်သည်ဖြစ်၍ နိုင်တွက်မရှိ။ ယခု သိက္ခာပြန်ဆည်ရန် အခွင့်ရသည် မှတ်ပါသည်။

သမိန်ဗရမ်းလည်း မှူးကြီးမတ်ရာ သူရဲကောင်းစင်စစ် ဖြစ်ပါလျက် မဆင်ခြင်သောကြောင့် တစ္ဆေခေါင်းပြတ်ကိုက်သဖြင့် ဆုံးရှုံးရဖူးသည်။ ထိုထုံးကို နှလုံးမူပါမည်။

ယခုတိုက်ပွဲသည် သူလည်း ဂုဏ်သိက္ခာအတွက်၊ ကျွန်တော်မျိုးလည်း ရာဇ၀င်အတွက် စွန့်၍ တိုက်မည့်ပွဲဖြစ်သည်။ ယခု စစ်သူကြီး ချူလောင်ပန်း သန်စွမ်းမောက်မာလှသည်။ အပြီးအစီးကောင်းသည်ဟု ကျော်စောသမျှ ကျွန်ုပ် ရအောင် ကြိုး၍ ကြံပါမည်။ ကျွန်ုပ် မထွက်ချေက မြန်မာတွင် သူရဲကောင်းမရှိဟု အဆက်ဆက် တွင်ချေတော့မည်ကို”

ဟု ပြန်လည် လျှောက်ထားသဖြင့် တရုတ်ဘုရင့်သမက်အား

“သင့်တပ်ကို နှစ်ကြိမ်တိုင် ဖြိုခွင်းဖောက်ဖျက်သသူ ထွက်ချေမည်”

ဟု ပြန်လိုက်သည်။ ဘုရင့်သမက်တော်လည်း “သို့ဆိုကား ကောင်းပြီ။ ထိုသူလည်း သူရဲကောင်းဧကန် ဖြစ်ချိမ့်မည်။ အကြံအစည် ပရိယာယ်သာမက လက်ရုံးလည်း တောက်လှသည်ကို မြင်ပြီ။ ငါ့စစ်သူကြီးနှင့် နက်ဖြန်ညချမ်း တွေ့စေအံ့” ဟု ဆိုလေသည်။

(ဆက်ရန်...) ရာဇဂုမ္ဘာန် အပိုင်း(၃)

Written by သင်္ခရာဇာ

End date: October 20, 2021