သူရိယ ဒေဝ (၁၀)

ထိုည၌လည်း သူရိန် အိပ်မပျော်။ ဟိုစဉ်က ပျော်ရွှင်စရာအကောင်းဆုံး အချိန်များကို သတိရနေမိသည်။ တပ်မှူးကလည်း သူတို့နှင့် ရှိစဉ်က အဖြစ်အပျက်များကို အသေးစိတ် မှတ်မိနေသည်။ သူပင် တပ်မှူးပြောမှ ထမင်းချက် ကျော်ရှိန်၏ အမည်နှင့် သူတို့ စတင် ဆုံကြရပုံများကို ပြန်လည် မှတ်မိသည်။

ကျော်ရှိန်၏ အဝတ်ရိုက်တုတ်ကြောင့် သူ့ဒူးခေါင်း ညိုမည်းနေသည်ကို တပ်သား မြတ်ထင်က ဆေးလူးပေးသည့်အကြောင်း၊ ညစဉ် သူ့အား ကလေးငယ်တစ်ဦးကို ပုံပြင်ပြောပြသလို ပြောခဲ့သည့် ပုံရိပ်များ၊ စစ်ချီစဉ် ထမင်းငတ်ခဲ့၍ တစ်နေ့မှ တစ်နပ်သာ မသေရုံ စားသောက်ခဲ့ကြရသည်များ၊ တပ်မှူးမှာမူ ၃ ရက်မှ တစ်နပ် နှစ်နပ်ခန့်သာ စား၍ သူတို့ကို ကျွေးခဲ့သည့် အကြောင်း၊ ငတ်မွတ်လွန်း၍ ရန်သူ့နယ်မြေ၌ပင် ကြိမ်ပိုက် ခြင်းများ ရက်ကာ ပျော်ရွှင်စွာ ငါးဆင်းဖမ်းကြသဖြင့် မွန်တို့က သေနတ်ဖြင့် လှမ်းပစ်ကြသည်ကို တပ်မှူး ရေထဲဆင်းလျက် ရပ်ကြည့်သောအခါမှ အပစ်ရပ်သွားသည့် ပုံရိပ်များ...၊

အားပြတ်၍ ချောင်းရေထဲ လိမ့်ပါသွားသော တပ်မှူး၊ သူ စိုးရိမ်တကြီး ရေကူးလိုက်ပြီး စခန်းအရောက် ထမ်းပြေးခဲ့ပုံ၊ ခုတ်ရင်း အားလွန်၍ ရန်သူ့တပ်ထိပ်မှ ကျသည်ကို သူရိန် လှံကမ်းပေးသဖြင့်သာ ပြန်တက်လာနိုင်ခဲ့သည့် တပ်မှူး၊ သူတို့အား ရက်ရက်စက်စက် နေလှန်း အပြစ်ပေးခဲ့သဖြင့် ဝမ်းနည်း စိတ်နာခဲ့ရခြင်းများ၊ တစ်ရွာတည်းသား သက်နှင်း အရေးမှားသဖြင့် ကွပ်မျက်မည်ဟု ဒေါသတကြီး ကြိမ်းဝါးပြီး ဓားနှင့် ရွယ်သောကြောင့် သူတို့ မခံချင် ဖြစ်ခဲ့ရပုံများကို မနေ့ကလို တရိပ်ရိပ် မြင်ယောင်နေမိသည်။

လက်ရုံးချင်းတွင် သူရိန်သည် စစ်မှုထမ်းစကပင် လက်ျာဘီလူးထက် သာ၏ ။ အလုပ်အကြံ စစ်ရေးစစ်ရာ၌ မသိနားမလည်သမျှကို တပ်မှူးက သေသေချာချာ ရှင်းလင်း သင်ပြခဲ့ခြင်းကြောင့် တိုက်တိုင်းအောင်သူ ဗိုလ်ကြီးတစ်ဦးလည်း ဖြစ်လာခဲ့ရ၏ ။ ယခု ထိုတပ်မှူးနှင့် လက်ရုံးချင်း နှလုံးချင်း ယှဉ်ရပေတော့မည်။ မိမိ အသက်စည်းစိမ်နှင့် အမိန့်ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက သူသည် လက်ျာဘီလူးအား အသေခံ၍ ကာကွယ်မိပေလိမ့်မည်။ ယခုတော့...

တစ်ခန်းတည်းသော အိပ်ခန်းအတွင်းမှ ခွေခွေလေး အိပ်ပျော်နေသော တပ်မှူးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လက်ျာဘီလူးသည် သူနှင့် မတိမ်းမယိမ်း၊ နှစ်နှစ်ကျော်သာ ကြီးမည်။ မိမိအား သွေးသားရင်းတစ်ဦးကဲ့သို့ ဆက်ဆံပြီး ညီထွေးလို ချစ်ခင်ခဲ့သည်။ သူ့ထက် ပိုမိုမြင့်မား ကြီးကျယ်သော ရာထူးအဆင့်သို့ရောက်ရန် အမြဲ မျှော်မှန်းခဲ့သူ ဖြစ်၏ ။ သူရိန် သိသလိုသမျှကို မညည်းမညူ မခြွင်းမချန် သင်ကြား ဖြေကြားပေးခဲ့ရှာသည်။

ထို့ကြောင့် သူသင်ပေးသော ပရိယာယ်ဗျူဟာ ပညာများကို အသုံးချ၍ သူ့အား ပြန်လုပ်ကြံခြင်း မပြုရန် သူရိန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သူ့နည်းနှင့်သူ လုပ်ကြံရပါက လက်ျာဘီလူး မည်သို့မျှ ခံနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်။ သို့သော် သူရိန်က သူ ကျွမ်းကျင်သည့် လက်စွမ်းဖြင့်သာ ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ရန် ရွေးထားသည်။ သမိန်အဲနရဲကတော့ မည်သို့ ကြံစည်နေသည် မသိ။ ဝန်ကြီးကလည်း အစီအစဉ်ကို သူ့အား ကြိုမပြောစေရန် နှုတ်ထည့်ထားသည် ဖြစ်မည်။

ငမျှင်သည် တစ်စုံတစ်ခုကို ဘဝင်မကျ ဖြစ်နေသည်။ ဘာကို အလိုမကျမှန်းတော့ မသိ။ ငသူရိန်တို့ ရောက်လာသည်ကို ဝမ်းမြောက်သော်လည်း တပ်မှူးတုိ့ လာစဉ်ကလို အပြည့်အဝ ပျော်ရွှင်ခြင်း မဖြစ်မိသည်ကို မတင်မကျ ဖြစ်နေရသည်။ သူရိန်၏ ဟန်ပန်မူရာမှာ ဟိုစဉ်ကနှင့်မတူ၊ သွေးကြီးမွေးကြီး နိုင်နေခြင်းကြောင့် ဖြစ်မည်။ ယခုအခါ သူက တပ်မှူးထက် ရာထူးများစွာကြီးသော ပခုံးနှစ်ထပ်နှင့် တပ်ပေါင်းဗိုလ်ကြီး မဟုတ်လား။

ငသူရိန် တပ်မှူးကို ရိုရိုသေသေ ဆက်ဆံဖော် ရပါသည်။ ချစ်ခင်လေးစားဟန်လည်း ရှိပါသေးသည်။ သို့သော် မာန်မာန ရှိနေသည် ထင်၏ ။ တပ်မှူးကလည်း သူ့ပုံစံအတိုင်း တပ်ပေါင်းဗိုလ်မက အလောင်းမင်းကြီး ထလာလျင်တောင် မိတ်ဆွေရင်းချာကဲ့သို့သာ ခေါ်ပြောလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ငမျှင် တစ်စုံတစ်ရာကို မကျေမနပ် ဖြစ်နေရ၏ ။

သမိန်အဲနရဲကလည်း သူ့တပ်များနှင့် အလစ်ကို မသိမသာ ချောင်းနေသည်။ ရွာထဲ၌ နေရာချပေးထားသော်လည်း ဦးမျှင်အိမ်သို့ ရောက်ရောက်လာတတ်သည်။ သူရိန်က အခွင့်မပေး၊ တပ်သား တစ်ဦးဦးအား ရွာလူကြီး၊ ကာလသားခေါင်း၊ ဆယ်အိမ်ခေါင်းမင်း စသူတို့ကို တစ်ဦးမဟုတ် တစ်ဦး သွားခေါ်ခိုင်းပြီး အလုပ်ပေး စေခိုင်းနေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ သမိန်အဲနရဲက သူ့ကို မျက်ထောင့်နီကြီးနှင့် ကြည့်နေသည်ကို မသိကျိုးကျွံပြုကာ တပ်မှူးကို အလစ်မပေးချေ။

ငသူရိန် မပါလျင်လည်း လက်ျာဘီလူးကို သူတို့ အရေးရရန် မလွယ်ကူသဖြင့် သမိန်အဲနရဲ အောင့်အီးသည်းခံနေရသည်။ ဝန်ကြီးထံသို့မူ ခိုစာဆက်စေသည်။ ဝန်ကြီးက သူစီမံပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ငသူရိန် သစ္စာဖောက်ပါက နှစ်ယောက်စလုံးကို သတ် ဟု စာပြန်လိုက်သည်။ ငသူရိန်ကတော့ သူ သစ္စာမယွင်းစေရ၊ အချိန်ကောင်းကို စောင့်၍ လုပ်ကြံပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း ဆိုသည်။

သို့နှင့် ငသူရိန် စမည်ကို စောင့်နေကြရသည်။ လက်ျာဘီလူးကလည်း စိတ်မငြိမ်သည်နှင့်မတူ၊ ပို၍ပင် တည်ငြိမ်နေသယောင် ရှိ၏ ။ အိပ်လျင်ပင် ဓားမချ၊ နွားကျောင်းသား သူငယ်တို့ ပစ်သည့်ဟန်ဖြင့် လောက်လေးနှင့် ချောင်းပစ်သည်ကို ဓားထုတ် လှည့်ပိုင်းကာ မထိမခိုက် ရှိလေသေးသည်။ သင်းအား လုပ်ကြံရေးမှာ ထင်ထားသည်ထက် များစွာ ခက်နေ၏ ။

ရွာသားများနှင့် ဦးမျှင်တို့ကလည်း လက်ျာဘီလူးကို အလွန်ဂရုစိုက်ကြရာ အပြည့်အဝ ကာကွယ်ပေးထားကြသလို ဖြစ်နေသည်။ လက်ျာဘီလူးကို သတ်ချင်ပါက ဦးမျှင်တို့ကို အရင်ရှင်းရပေလိမ့်မည်။ မဟုတ်ပါက ကျားမနိုင်ရသည့်အထဲ ကြွက်ကတစ်မှောင့် ဖြစ်နေဦးတော့မည်။ သမိန်အဲနရဲ အစွမ်းကုန် အကြံထုတ်နေရ၏ ။

ထိုစဉ် ငကံ ပြန်ရောက်လာသည်။ တပ်သား တစ်ဦးလည်း ပါလာသည်။ သမိန်အဲနရဲ စိတ်ဆိုးသွားသည်။ ဝန်ကြီးထံ လျှောက်တင်၏ ။ ငသူရိန်ကို တိုင်၏ ။ ဝန်ကြီးက ပူစရာမလို၊ စောင့်ပါ ဟုသာ ပြန်လိုက်သည်။ ငကံက ပိုဆိုးသည်။ သူ့တပ်မှူးကို မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံ။ မလှမ်းမကမ်းမှာ အမြဲ ရှိနေတတ်သည်။ သည်တပ်မှူးနှင့် သူ့လူများကို မိုက်မိုက်ကန်းကန်း ဓားနှင့်သာ ဝင်ပိုင်းလိုက်ချင်တော့သည်။ ထိုသို့ပြုလျင်လည်း သူသာ သေလူဖြစ်မည် သိသောကြောင့် ငြိမ်နေရ၏ ။

လက်ျာဘီလူးကတော့ အမြန်ဆုံး စိတ်တည်ငြိမ်မှု ရစေရန် မလှုပ်မယှက် တစ်နေကုန် ထိုင်နေတတ်သည်။ နာရီနှင့်ချီ၍ ကျောက်တောင်ကဲ့သို့ ရပ်နေနိုင်သည်။ ထိုင်ရင်းငုတ်တုတ် သေသွားသလို ငေးစိုက်ကြည့်နေတတ်သည်မှာလည်း ပျင်းရိငြီးငွေ့ဖွယ်ရာ။ သမိန်အဲနရဲ စိတ်မရှည်၍ ထွက်သွားပြီး ထန်းရည်သောက် ပြန်လာချိန်သော်မှ အရာမယွင်းသေး ရှိသောအခါ ထိုအရူးနှင့် သူ့တပ်သားများကို အံ့သြခေါင်းခါမိပြန်၏ ။

တစ်ရက်တွင်တော့ သမိန်အဲနရဲက ပရိယာယ်ပြု၍ ရွာထိပ်တွင် နပမ်းသတ်ပွဲ ပြုလုပ်ပေးသည်။ လက်ျာဘီလူးကို မပါ ပါအောင် ခေါ်လာစေ၏ ။ လက်ျာဘီလူးက မလိုက်ချင်သော်လည်း အတင်းအကြပ် ခေါ်ဖန်များ၍ ပါလာသည်။ ငသူရိန် အစွမ်းပြသောအခါ လက်ခုပ်တီး အားပေး၏ ။ သမိန်အဲနရဲက သူ့လူတစ်ဦးနှင့် အပျော်နပမ်းသတ်၍ ပညာသင်ကြားပေးပါရန် တောင်းဆိုရာ လက်ျာဘီလူး ပြန်မည်ပြုသည်။

ရွာသူရွာသားများကလည်း အပြန်မခံဘဲ တားဆီးကာထားလျက် မြင်လိုကြောင်း ပူဆာကြသောကြောင့် စည်းဝိုင်းထဲ ရောက်သွားသည်။ သမိန်အဲနရဲ သွင်းသည်က သူ့တပ်တွင် အသန်မာဆုံးနှင့် အသတ်အပုတ်ကောင်းသော လူညိုထွားကြီး ဖြစ်သည်။ လူထွားကြီးကို လက်ျာဘီလူး မနိုင်၊ အားမတန်၍ အကြိမ်ကြိမ် လဲလေသည်။

အားလုံး ရယ်မော ပျော်ရွှင်နေကြသော်လည်း အဲနရဲက ဘဝင်မကျသေးသဖြင့် သူနှင့် သတ်ရအောင်ဟု ခေါ်ပြန်သည်။ လက်ျာဘီလူးက ဝင်ခဲ့တော့ဟု ဆို၏ ။ သတ်ကြည့်မှ အားမနည်းလှကြောင်း၊ သန်မာကျစ်လျစ် တိကျကြောင်း သိလာရသည်။ အဲနရဲကိုမူ သူ နိုင်သည်။

ဝိုင်းဝင် ဝိုင်းထွက် ပြပါဟု တောင်းဆိုကြပြန်သည်။ လက်ျာဘီလူးက ဒါ နောက်ဆုံး ဟု ဆိုကာ လူ ၄ ယောက် ဝိုင်းထားစေသည်။ အဲနရဲက ရှေ့မှ၊ လူထွားကြီးက နောက်က၊ ခပ်စောင်းစောင်း၌ သွေးသောက်နှစ်ဦး အသင့်ပြင်ထားသည်။

အဲနရဲကို သူ အလျင်တိုက်၏ ။ မြန်ဆန်ဖျတ်လတ်သည်၊ လက်ရေး ကျင်လည်သည်ကို တွေ့ကြရသည်။ ထိုစဉ် တိုင်ပင်ထားသည့်အတိုင်း အနောက်တွင် နေရမည့် လူထွားကြီးက ဖျတ်ခနဲ ဝင်ကာ သူ့ကို ဖမ်းချုပ်လိုက်သည်။ ပုံမှန်ဆိုလျင် သေးငယ်ကျစ်လျစ်သော လက်ျာဘီလူး မည်သို့မျှ လွတ်စရာ မရှိ။ သို့သော် ရုတ်တရက် လက်ျာဘီလူး ပုံစံပြောင်းသွားပြီး လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ကားထုတ်လျက် လူကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး လူထွားကြီးအား ဆွဲမြှောက် ရိုက်ချလိုက်သည်။

ကျွဲကြီးတစ်ကောင်ကို ခြေမှကိုင်၍ ရိုက်လိုက်သလို လူထွားကြီး မြောက်ပါသွားပြီး မြေပြောင်ပြောင်နှင့် ရိုက်ချိုးခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ အရိုးများ ကျိုးသံ တဖြောင်းဖြောင်း ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ဝိုင်းအုံကြည့်နေကြသူများ ရှဲသွားပြီး အချို့ ထွက်ပြေးကုန်၏ ။ ဘေးမှ ဝင်ရမည့် သွေးသောက်နှစ်ဦးသားလည်း မဝင်ရဲ။ ငကံ မြန်သောကြောင့်သာ သမိန်အဲနရဲ သက်သာသွားခြင်း ဖြစ်သည်။

အဲနရဲ ခြေကန်ထားသော်လည်း သူ ဆောင့်ဆွဲရာ ရုတ်ခနဲ ပါသွားပြီး နောက်သို့ အားယူ၍ ထိုးချလိုက်တော့မည့် လက်သီးနှင့် မိတ်ဆက်တော့မယောင် ဖြစ်သွားသည်။ သူ၏ ဆွဲမြှောက်ထားသော လက်သီးကို နောက်မှ ခုန်ဖမ်းသော ငကံပင် သူရုန်းသဖြင့် လဲပြိုနေသေး၏ ။ သူရိန်ကပါ လျင်မြန်စွာ ဝင်ဆွဲ၍ ဖျောင်းဖျမှ လက်ျာဘီလူး ငြိမ်သွားသည်။ ထိုလက်သီးသာ ထိပါက သူ့မျက်နှာကြီး ခွက်ဝင်သွားနိုင်ကြောင်း အဲနရဲ သဘောပေါက်လိုက်မိသည်။

လူထွားကြီးကိုတော့ ထမ်းစင်နှင့် ပို့လိုက်ရသည်။ နံရိုးမည်မျှ ကျိုးသွားသည်မသိ၊ လက်တစ်ဖက်ကတော့ လက်မောင်းရင်းမှ ပြုတ်ကျသွားခဲ့ပြီ။ သမိန်အဲနရဲသည် အနီးကပ် မြင်လိုက်ရသည့် လက်ျာဘီလူး၏ သွေးဆာနေသော အကြည့်ကို မြင်ယောင်ရင်း သူတို့ လုပ်ကြံရမည့်သူမှာ လူသားတစ်ဦး မဟုတ်နိုင်ကြောင်း ထင်မြင်လာမိသည်။ အိပ်မက်ထဲ၌ပင် သူ့အား အသေသတ်တော့မည့် မျက်လုံးများက ခြောက်လှန့်နေလေပြီ။

(ဆက်ရန်...)  သူရိယ ဒေဝ (၁၁)

Written by သင်္ခရာဇာ

End date: October 10, 2021