ပထမဆုံးမျာ (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

နောက်တစ်နေ့နံနက်၌ ငသူရိန်သည် မြင်းစီးရင်း တပ်မှူး ကြည့်လေ့ရှိသည့် မြေပုံကို ကြည့်ရှုကာ ထူးခြားသည့် အမှတ်အသားများကို လေ့လာနေခဲ့၏ ။ သူတို့ဖြတ်သန်းခဲ့သော အချို့ရွာများ နေရာဝယ် ခံတပ်ပုံ ရေးဆွဲထားသည်ကို ထောက်၍ တပ်မှူး စစ်ချီရင်း ရေးမှတ်ခဲ့သည်မှာ ယခုတစ်ကြိမ်တည်းအတွက် မဟုတ်၊ နောင်ကာလများအတွက်ပါ ကြိုတင်တွေးတော ချမှတ်ထားခဲ့ကြောင်း သိလာရလေသည်။

မြေပုံထဲမှ တောင်ကြားတစ်နေရာကို အနီဝိုင်း သုံးခု ဝိုင်းထားရာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ငသူရိန် တွေးတောနေမိသဖြင့် သူ့ဘေးသို့ မြင်းတစ်စီး ယှဉ်လာသည်ကို သတိမထားမိ။

"အလုပ်များနေသလား သွေးသောက်"

သွေးသောက် မိုးညိုဖြစ်သည်။ မြင်းစီးရင်း ပေါက်ဓားများကို လက်ကိုင်ကြိုးပတ်နေသော မိုးညိုက ငသူရိန်ကို နှုတ်ဆက်ပြီးနောက်

"မနေ့ညက အော်မိတာ ကျုပ်ပါ သွေးသောက်၊ အိပ်ရေးပျက်နေလို့ စိတ်ထွက်သလို ဖြစ်သွားတာ။ လွှတ်ခနဲ ပြောမိပြီးမှ မှားသွားလား တွေးမိရဲ့"

"ရပါတယ် ကိုမိုးညို၊ ကျုပ် စိတ်မဆိုးတတ်ပါဘူးဗျ"

"မင့်အကြောင်းတော့ ငါတို့အားလုံး သိပြီးသားပါ ငသူရိန်၊ တပ်ထဲ ဝင်လာကတည်းကနေ ခုထိ လက်စွမ်းသိပ်ကောင်းတာကြောင့်ရော၊ ရည်မှန်းချက် ကြီးတာရော၊ တပ်မှူးကို အတုယူ လေ့လာနေတာ အထိပေါ့"

သူရိန်က မြေပုံသားရေချပ်ကို ခေါက်သိမ်းလိုက်ပြီး

"ဟုတ်တယ် ကိုမိုးညို၊ ကျုပ်တို့ ငယ်ငယ်ထဲက စစ်သည်ကျော်ကြီးတွေ ဖြစ်ချင်ခဲ့ကြတာ။ ခေတ်အဆက်ဆက်က သူရဲကောင်းတွေ စစ်သူကြီးတွေအကြောင်း လေးစားအားကျရင်း ကြီးပြင်းခဲ့ကြတာ ဆိုတော့ တခြား ဘာရည်မှန်းချက်မှ မရှိဘူး၊ တစ်ချိန်မှာ ငါလည်း စစ်သည်ကျော်တစ်ဦး၊ သူရဲကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်ရမယ်၊ ဗိုလ်မှူးအဆင့်ထိ ရောက်ရမယ်လို့ စွဲမြဲခဲ့တာဗျ"

"ဒါ့ကြောင့်ပဲ တပ်မှူးလိုလူကို အနီးကပ်လေ့လာ အတုခိုးနေတာပေါ့.. ဟုတ်စ"

"ဒါကလည်း အကြောင်းရှိတယ် နောင်ကြီးရဲ့၊ ကျုပ်တို့ ကြီးကောင်ဝင်လာပြီး မင်းမှုထမ်းတော့မယ် ဆိုတဲ့အချိန်ရောက်တော့ မွန်တွေကလည်း တန်ခိုးထွားနေချိန်၊ ရွှေဘိုသားတွေကလည်း နိမိတ်တဘောင်နဲ့ ထကြွ လက်စွမ်းပြနေချိန်၊ ကျုပ်တို့မှာ ရွေးချယ်စရာ နှစ်ခု ရှိခဲ့တာပ"

"မင်းတို့က မွန်အောက် ဝင်ဖို့လည်း ကြံခဲ့ကြသေးတာလား"

"အမှန်တိုင်း ပြောရရင် သူပုန်မဖြစ်ချင်သူက သာသည့်ဘက် ဝင်စားရမှာပဲကိုး၊ အရွေးမှားလို့ အရေးနိမ့်သွားတာနဲ့ ပုန်စားသူဘဝနဲ့ နိဂုံးချုပ်သွားမှာဆိုတော့ ကာလသားပေါက်တွေ စဉ်းစားကြတယ်။ ငါတို့ အင်အားကြီးတဲ့ ရာမညတိုင်းမှာ မင်းမှုထမ်းသင့်သလား၊ ကိုယ့်လူမျိုးဘက်က ရပ်တည်ပြီး သေသေရှင်ရှင် တွန်းလှန်ကြမလား လို့ပေါ့"

မိုးညိုက အသံတိတ်လျက် ငြိမ်သက်နေရာ ငသူရိန်က ဆက်ပြော၏ ။

"လူငယ်အများစုရဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ ဘယ်သူမှ မွန်ကျွန်မခံချင်ကြဘူးပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် အင်းဝအမှုထမ်းဟောင်းတွေလည်း မွန်ဘုရင်ဆီ ဆက်ပြီး သစ္စာခံကြရတာပဲ။ လက်ျာပျံချီကြီးတို့လို ဟိုးဟိုးကျော်နေတဲ့ သူရဲကြီးတွေတောင် မွန်ဘက်ရောက်သွားတော့.."

"အင်းလေ၊ ဟုတ်တာပ။ နိုင်တဲ့ဘက်က ဓမ္မ ဖြစ်ကြရစမြဲ ဆိုတော့လည်း သူပုန်နဲ့ ပေါင်းမိလို့ ခံနိုင်ရင် တော်ရဲ့၊ အင်အားချင်း မမျှခဲ့ရင် အလကား အသက်ဆုံးရမှာ"

"အဲသလို အချိန်မျိုးမှာ ကုန်းဘောင်သားတွေဆီက တိုက်ပွဲသတင်းတွေ ပျံ့လာတယ်။ သူတို့ရဲ့ ပရိယာယ်၊ တိုက်ခိုက်ပုံ ခုခံပုံတွေဟာ ကြားလိုက်ရတိုင်း အလွန် အံ့သြခဲ့ရတယ်။ တစ်ခါတလေ ချဲ့ကားချီးပ ပြောကြတယ်လို့တောင် ထင်မိတဲ့အထိ"

"ချဲ့ကားတာတွေလည်း ပါပါတယ်ကွာ"

"ပါမှာပဲ၊ အဲသည်အချိန်တုန်းကတော့ အလွန်အမင်း ချီးမြှောက်ပြောနေမှန်း သိလည်း အဟုတ်မှတ်ချင်နေကြတာဗျ။ တစ်ယောက်ယောက်က ဟာ.. မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာလို့ ဆိုမိရင်တောင် သူ့ကို သူရဲဘောကြောင်နေသလို မြင်တတ်ကြတာ"

"လူငယ်တွေဆိုတာက သည်လိုပါပဲလေ"

"အဲသည် လူငယ်စိတ်ကြောင့်ပဲ သည်တပ်ကို မရမက ရောက်လာခဲ့ကြတာပဲ ကိုမိုးညိုရေ့"

"အေးပေါ့လေ.. မင့်တပ်မှူး အကြောင်းကလည်း ကြားကြားသမျှ အဆန်းချည်း မဟုတ်လားဟ"

"အမှန်က လက်ျာပျံချီတို့ သတင်းမွှေးနေချိန်ဗျ။ လူတိုင်းက သူ့ကို အားကျ ကြည်ညိုနေကြတာ။ မြန်မာတပ်တွေမှာဆို သူရဲကောင်းက ဦးကောင်းတစ်ဦးသာ ရှိတယ်လို့ ထင်ကြတဲ့အထိ တခြားသူတွေကို မကြားဖူးသလောက်ဗျ"

"ဗိုလ်တွန်တို့ ရဲစက်တံခွန်တို့ မင်းသား မောင်ရွတို့ကို မသိကြဘူးလား"

"သူတို့အမည်တွေ သိပ်မကြားရဘူး၊ ရုတ်တရက် ထူးထူးဆန်းဆန်း နာမည်ထွက်သွားတာ တပ်မှူးပဲ။ ဘီလူးဝင်စားတဲ့ သူရဲ အင်မတန် ရဲစွမ်းတယ်၊ တစ်ယောက်တည်းနဲ့ မွန်အကြီးအချုပ်ကိုလည်း လှေကြီးပေါ်တက် သတ်သွားခဲ့တဲ့သူ ဆိုကတည်းက လူတိုင်းက သူ့အကြောင်း ဆက်ကြားချင်နေကြပြီလေ။ တိုက်ပွဲတွေမှာ ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ ဘယ်လိုရင်ဆိုင်သွားသတဲ့ ဆိုတာမျိုးတွေသာ ကြားရရင် လူကြီးသူမတွေတောင် ဟေ.. ဟုတ်ရဲ့လား၊ တယ်ပါးနပ်လိမ္မာပါလား နဲ့ အာလုတ်စကား ဆိုကြရတာ"

"ဒါနဲ့ မြန်မာဘက် ဝင်မယ် ဖြစ်သွားကြရောပေါ့"

"ဝင်တာကတော့ ဝင်မှာပါပဲ။ ကိုယ့်အမျိုးသားဘက်က ရပ်တည်ကြရမှာ မဟုတ်လား။ ကုန်းဘောင်သားတွေရဲ့ အောင်ပွဲတွေကတော့ ဝင်လိုသူတွေရဲ့ စိတ်ကို ပိုခိုင်မာစေတာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်တို့လည်း သွေးတကြွကြွ ဖြစ်နေကြတာပ"

"ဟုတ်ပါပြီ၊ အဲဒီတော့ ဘီလူးတပ်ထဲဝင်၊ လက်ျာဘီလူးကို လေ့လာတယ် မှတ်သားတယ် ဆိုကြတော့ သူ့ရဲ့ ကောင်းတာတွေရော ဆိုးတာတွေပါ မတွေ့ဘူးလား"

"တွေ့တာပေါ့ဗျာ၊ ကောင်းတာကို အတုယူ၊ ဆိုးတာဆို ဆင်ခြင် သင်ခန်းစာပြုရတာပ"

အမှန်တော့ လက်ျာဘီလူး၏ ဆိုးကွက်များသာမက ပျော့ကွက်အချို့ကိုပင် ငသူရိန် သတိထားမိနေလေပြီ။ ဥပမာ ဆိုရလျင် လက်ျာဘီလူးသည် အလွန် တွေးငေးလွန်းသူ ဖြစ်၏ ။ ပစ္စက္ခဘဝထက် အတွေးများဖြင့်သာ ကျင်လည်နေတတ်သူ ဖြစ်ရာ တစ်ခါတစ်ရံ ယင်းအချက်ကြောင့် သတိလက်လွတ် ဖြစ်ရခြင်းတို့ ရှိခဲ့သည်။ သူ့သဘောနှင့်သူ လုပ်တတ်ခြင်းမှာလည်း ရံဖန်ရံခါ ဆိုသလို အပြစ်မလွတ်တတ်။

ထို့ပြင် အရဲကိုးလွန်သည် ထင်၏ ။ သူ၏ အားသာချက်မှာ တပ်သားအများက ချစ်ခင်ကြခြင်း ဖြစ်သဖြင့် သူကျွံခဲ့တိုင်း ငသူရိန်တို့ အသက်စွန့်၍ ဝိုင်းဝန်းဆယ်ထုတ်ခဲ့မှုကြောင့်သာ ယခုထိ သက်ဆိုးရှည်နေရသည်။ လက်ရုံးစွမ်းရည် ထက်သော ရန်သူဗိုလ်မင်းကြီးများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ငသူရိန်လောက်ပင် လက်မကောင်းသော လက်ျာဘီလူးမှာ အလူးအလဲ ခံရတတ်ပေရာ ငသူရိန်တို့ တပ်သားများသည် အင်နှင့်အားနှင့် ဖိဝင်လာပြီး ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း နေတတ်ခဲ့ကြ၍ ဓားချက်အောက်မှ အနိုင်နိုင်ခွာလျက် တပ်မှူးကို ပြန်ဆုတ်စေရသည်။

သို့တိုင် လက်ျာဘီလူးက ပေကပ်ကပ်နှင့် ဆက်တိုက်ချင်တတ်သေး၏ ။ မနိုင်မှန်း သိလျက် ပေတိုက်နေခြင်းကြောင့် ဆုံးရှုံးရသည်များလည်း ရှိခဲ့သည်။ သူ သည်းမခံနိုင်သည့် အမှုတွေ့လျင် နေရာတွင်ပင် စီရင်ပစ်တတ်၏ ။ အမိန့်တော် မစောင့်သောကြောင့် သူ့အတွက် တထိတ်ထိတ် တွေးပူနေကြရသော်လည်း သူကတော့ ဂရုမစိုက်ချေ။ ငသူရိန်က နောင်တစ်ချိန် သူ ဗိုလ်မင်းဖြစ်ခဲ့လျင် တပ်မှူးကဲ့သို့ အမှားမျိုး၊ ဇွတ်တရွတ်ဆန်မှုမျိုး မရှိစေရ ဟု သူ့ကိုယ်သူ သတိပေးနေခဲ့လေသည်။

သူတို့ စကားစ ပြတ်သွားခိုက်မှာပင် လက်ျာဘီလူးက မြင်းနှင့် ငသူရိန်တို့ကို ဖြတ်ကျော်တက်ကာ ရှေ့ဆုံး ရောက်သွားသည်။ သူက တပ်ချရပ်ရန် နေရာရွေးနေစဉ် ရုတ်တရက် သေနတ်သံများ ပေါ်လာ၏ ။ မွန်တို့က ပုန်းဝပ် စောင့်နေကြပြီး ခါးလယ်မှ ရှောင်တခင် ဖြတ်တိုက်ကြခြင်းတည်း။

ငသူရိန်နှင့် ငမိုးညိုတို့မှာ စစ်ကြောင်းအလယ်ခန့်တွင် ရောက်နေသဖြင့် မြား သေနတ်များဖြင့် ပစ်ခတ်ကြသည်ကို ဒိုင်းဆွဲကာလျက် မြင်း ခြေကုန်သုတ် ပြေးစေရ၏ ။ တပ်မှူးသည် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသော ရန်သူများကြောင့် အံ့သြသွားသော်လည်း နောက်သို့ ပြန်လှည့်မလာဘဲ အလံနှစ်လက်ကို ခါးမှဆွဲထုတ် ဘယ်ညာယမ်းပြခဲ့ပြီး ရှေ့သို့ အပြေးနှင်သွားသည်။

အလယ်နှင့် နောက်မှ သူများက ဘေးမှ ချောင်းတိုက်သူများကို တာဝန်ယူကြရမည်ဖြစ်၍ ငသူရိန်တို့ မြင်းလှည့်ပြီး တောကို နင်းကြ၏ ။ သစ်ပင် သစ်ရွက် ချုံများကြားမှ တရွှီရွှီ ဝင်လာသော မြားတံများကို ရှောင်ရှား ခုတ်ပိုင်းရင်း၊ ပခုံးအထက်နှင့် ခါးအထိ ဒိုင်းကို လုံအောင် ကာရင်း ဒိုင်းပေါ် ကျော်ကြည့်ကာ ရန်သူကို ရှာသည်။ တွေ့လျင် မြင်းနှင့် ဝင်လုံးကြ၏ ။

ငသူရိန်နှင့် ငမိုးညိုတို့ နှစ်ဖွဲ့ လူ တစ်ရာကျော် ဘယ်ညာခွဲလျက် ဝဲယာနှစ်ဘက်ရှိ ရန်သူများကို တိုက်ချိန် နောက်တပ်များက ရှေ့သို့ အမြန် လိုက်ကြ၏ ။ လက်ျာဘီလူးတို့ တက်သွားသည့် ရှေ့၌ အင်အားကြီးစွာ ရှိနေလိမ့်မည် ထင်သောကြောင့် ငသူရိန်တို့လည်း ချောင်းပစ်သူများ ဆုတ်သွားသည်နှင့် တပ်မှူးနောက် လိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော် တပ်မှူးတို့က ပြေးသူများကို မြင်းနှင့်လိုက်လံ ခြောက်လှန့်ပြီးဖြစ်၍ ပြန်လာနေကြပြီ။

"ငါတို့ကို သွေးတိုးစမ်း ချောင်းတိုက်ရုံပဲဟေ့။ စစ်ကြီးချီလာတာ မဟုတ်သေးဘူး။ တို့ ဒီနားမှာ စခန်းချစရာ နေရာရှာကြမယ်"

တပ်မှူးက တပ်သားအားလုံးကို ရပ်တန့်စေကာ အနီးတစ်ဝိုက်တွင် ညောင့်ကျင်းထောင်ချောက် ဆင်မြင်းခလုတ်များ ရှိမရှိ လှည့်လည်စစ်ဆေးနေ၏ ။ အကာအကွယ်ကောင်းသော တောင်စောင်းတစ်ခု၏ ဤမှာဘက်ခြမ်း၌ တပ်များချရပ်စေပြီး ကျန်လူများ ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်နေကြချိန် ငသူရိန်တို့က ရှေ့သို့ အနည်းငယ် ထွက်၍ ရန်သူ့အရိပ်အကဲကို စနည်းနာကြလေသည်။

လက်ျာဘီလူး၏ သဘောအရ ရှေ့တွင် အမြောက်တပ်များ ပါမည့် လက္ခဏာ ရှိပါက နောက်တပ်များအား စခန်းမချစေဘဲ ဆက်လက်ချီတက် တိုက်ခိုက်ရန်ဖြစ်စေ၊ တပ်များ တည်၍ စောင့်ရန်ဖြစ်စေ ပြင်ဆင်နိုင်ရန် အစုံအစမ်း ထွက်ကြရခြင်း ဖြစ်၏ ။

ကံကောင်းထောက်မစွာ စစ်စမ်းရန် ထွက်လာသည့် ရန်သူအင်အားမှာ မများလှဘဲ ပြောက်ကြားတိုက်ကာ စစ်ဦးချိုးရုံ ဖြစ်သဖြင့် သူတို့ တန့်သွားသည်တွင် မွန်တို့လည်း နောက်တန်းတပ်မအထိ ဆုတ်သွားကြပုံရ၏ ။ ဆူးညောင့်ခလုတ်များ မတွေ့ရ။ ကြိုတင်ပြင်ဆင် စောင့်နေခြင်းမဟုတ်၊ သူတို့ချီလာသည်ကို သိ၍ ချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် ယနေ့အတွက် ငသူရိန်တို့ အနားရသွား၏ ။ ပြုဖွယ်တာဝန်တို့ ပြီးလျင် မိုးညို ရောက်လာပြီး ငသူရိန်နှင့် စကားစမြည် ပြောဆိုဖြစ်ကြပြန်သည်။

"သွေးသောက် နားထောင်ချင်မယ့် အဖြစ်တစ်ခု ကျုပ် ကြုံခဲ့ဖူးသေးတယ်။ တပ်မှူး လုပ်ပုံကလေးပေါ့"

"ကောင်းတာပေါ့ဗျာ.. ကိုမိုးညို ပြောပြတော့လည်း မှတ်သားနာယူခွင့်ရလို့ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ကျေးဇူးတင်ရမှာပါ"

"ငါတို့ ၄၆ ရွာသားတွေကို စုစည်းပြီး ထန်းလုံးတပ်ကြီးတည်၊ ရှိသမျှ လူသူလက်နက် ရိက္ခာတွေ အထဲသွင်းထားချိန်တုန်းကပေါ့ကွာ။ မွန်တွေက မုဆိုးဘိုကို သစ္စာပေးဖို့ လာတယ်၊ သစ္စာမခံရင် ပုခက်တွင်းကလေးပါမကျန်သတ်ဖို့ အမိန့်ပေးထားတယ် ဆိုပဲ။ ငါတို့ရဲ့ ပထမဆုံး တိုက်ပွဲကြီး ဖြစ်ခါနီး အချိန်ပိုင်းလေးပေါ့"

"ဦးအောင်ဇေယျက ပရိယာယ်နဲ့ သစ္စာပေးလာတဲ့ မွန်သံအမတ်တွေကို ခရီးဦးကြိုဆိုဖို့ ငါတို့ကို လွှတ်သကွ။ လက်ျာဘီလူးလည်း ပါလာတယ်။ သူ့ကြောင့်ပဲ အကြံအစည် ပျက်သွားတာ၊ မွန်တချို့က သူ့ကို မှတ်မိသွားလို့ ဦးမင်းသိုက်ကို သတ်တဲ့ကောင်လို့ အော်သတဲ့။ အဲဒီမှာ ထချကြတော့ ကြိုဆိုဖို့ လွှတ်လိုက်တဲ့ ငါတို့ဗိုလ်လည်း သေတယ်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲ ပုန်းနေတဲ့ ဦးကောင်းတို့လည်း ထွက်တိုက်ကြရော၊ တပ်တွင်းကလည်း ထွက်လာကြတယ်ပေါ့"

"အခြေအနေ ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်နေတုန်း လက်ျာဘီလူး ဘယ်ပြေးတယ်မသိ ပျောက်နေတယ်။ ငါတို့လည်း ရှေ့ကိုမဲနေတော့ သတိမထားမိဘူးပေါ့။ နှစ်ဖက် လူကွဲသွားတော့မှ မွန်သံအမတ် အုပ်စုဘက်က မွန်အဝတ်အစားနဲ့ လက်ျာဘီလူး ပြေးထွက်လာတာ တွေ့လိုက်ရတယ်"

"ပြေးလာလာချင်း သူ့ကို မွန်တွေကရော တို့ ၄၆ ရွာသားတွေကပါ ဝိုင်းပစ်ကြတာပေါ့ကွာ။ သူက ဟိုကွယ် ဒီကပ်နဲ့ ပြေးလိုက်ပုန်းလိုက် လုပ်ရင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပြတော့မှ တို့ဘက်က အပစ်ရပ်သွားတယ်။ တစ်ယောက်တည်း ဘာသွားလုပ်တယ်မသိ၊ တိုက်နေကြတဲ့အထဲ မဝင်ဘဲ သံစေတဲ့ မင်းလုလင်အုပ်ထဲ ဝင်နေတာကွ"

ငသူရိန် စိတ်ဝင်စားမိသလို လက်ျာဘီလူး ဘာလုပ်ခဲ့သည်ကိုလည်း ရိပ်မိသလို ရှိ၏ ။ မှန်သည်။

"မေးမြန်းကြတော့ သံအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကို လုပ်ကြံဖို့ သွားတာတဲ့။ အောင်မြင်ခဲ့လား ဆိုတော့ မလုပ်ကြံနိုင်ခဲ့ဘူး.. အနားတော့ ရောက်ခဲ့သတဲ့။ ဒါနဲ့ သူ့ကို ဝိုင်းဆူကြ၊ အပြစ်တင်ကြတာပေါ့ကွာ။ ဦးအောင်ဇေယျကိုလည်း လျှောက်ကြတာပေါ့။ သူ့ကြောင့် ပွဲပျက်သွားကြောင်း၊ သံအစုကို ဝင်တာတော့ ဘယ်သူမှ မပြောကြဘူး။ မအောင်မြင်ခဲ့လို့ မပြောတော့တာ ဖြစ်မှာ"

ငသူရိန်က စဉ်းစားရင်း

"သူ့အတွေ့အကြုံအရ ခေါင်ကို ထိရင် ပျက်မယ်ဆိုပြီး စွန့်ဝင်တာ ဖြစ်မှာ။ သူ့ထုံးစံအတိုင်းလေ"

"အေး.. ငါကတော့ အံ့သြမိတာနဲ့ သူ့ကို မေးကြည့်တယ်။ အနားရောက်တော့ ဘာလုပ်နိုင်ခဲ့သေးလဲလို့။ အမတ်ရဲ့ မြင်းက အိတ်တစ်ခုထဲ ဖက်ထုပ်လက်ဆောင် ထည့်နိုင်ခဲ့သတဲ့။ ဘာကို ဖက်နဲ့ ထုပ်ထားတာလဲ ထပ်မေးတော့ မဖြေတော့ဘူး။ ပြုံးစိစိနဲ့ပဲ နေတယ်"

"ဘာဆိုတာ မသိရဘူးပေါ့"

"သူကတော့ ခုထိ မပြောဘူးကွ။ မယုံ မင်းသွားမေးကြည့်၊ ပြောမှာ မဟုတ်ဘူး။ သူလုပ်ခဲ့တာ မအောင်မြင်လောက်ဘူး ထင်ပုံပဲ။ ငါကတော့ သိသွားတယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ မွန်တွေ တိုက်ရမယ့်အချိန်မှာ မတိုက်ဘဲ ကြန့်ကြာနေတာရယ်၊ တို့တပ်ကို ရံနေပြီးမှ အချို့တွေ အနောက်ကို ပြန်သွားကြတာရယ်၊ အခြေအနေ တစ်မျိုးဖြစ်နေတာနဲ့ မြောက်ဘက်ပေါက်က ခိုးထွက်ပြီး သွားလေ့လာတာကိုး"

"ဟုတ်လား၊ ဘာသိခဲ့ရလဲ"

"မွန်တပ်တွေမှာ အောက်ပြည်က မြန်မာတွေအပြင် အင်းဝအမှုထမ်းတွေ၊ လမ်းပေါက်က လိုက်လာတဲ့ စစ်သည်တွေလည်း ပါတော့ မြန်မာချင်း မေးကြည့်လို့ ရတယ်။ သံခေါင်းဆောင် ကွယ်လွန်သွားလို့ အကောင်ကို နောက်ပြန်ပို့ပြီး ရေချ မျှောလိုက်ကြတာတဲ့။ ဘာလို့ ကွယ်လွန်တာလဲ ဆိုတော့ တဲတွင်းမှာ မြွေကိုက်ခံရလို့တဲ့"

"ဟာ.. မြွေကို အိတ်ထဲ ထည့်ခဲ့တာလား"

"အေးလကွာ၊ ကြံကြံဖန်ဖန် မြွေပွေးကို ဖက်နဲ့ထုပ်ပြီး အိတ်ထဲ အလစ်ထည့်လာဟန် တူပါရဲ့။ မြွေပွေးဆိုတော့ မလှုပ်ဘူး။ ဖြေကြည့်မှ တန်းပေါက်မှာ"

"သံခေါင်းဆောင်သေတာ သူ မသိဘူးလား"

"မသိဘူး၊ ငါကလည်း မပြောဘူးလေ။ သူ့တုန်းက ငါမေးတာမှ ပြောမပြဘဲ။ ဒါ့ကြောင့် သူလုပ်ခဲ့တာ အောင်မြင်သွားမှန်း သူလည်း ခုထိ မသိသေးဘူး။ သူထည့်တာရော၊ လူသေတာရော နှစ်ခုလုံးကို သိသူ ငါတစ်ယောက်သာ ရှိတယ်"

"တကယ့် လူတွေပါ့ရော၊ တပ်မှူးကို အဲဒီအကြောင်း မေးပြီး သူပြောပြရင် ကျုပ်လည်း သူ့အကြံအောင်ကြောင်း ပြောလိုက်ရမလား"

"ပြောမနေနဲ့၊ တလောက ငါမေးပြီးပြီ။ သူ မမှတ်မိဘူးကွ။ ကြည့်ရတာ ဒါမျိုး လူမသိ သူမသိ မထင်မှတ်တာတွေ မကြာခဏ လုပ်တတ်ပုံရတယ်။ ပြီးရင် သူ့ဘာသာလည်း မမှတ်မိဘူး"

ငသူရိန် ရယ်မိသည်။

"သံခေါင်းဆောင်သေတော့ အကျိုးထူးလို့လား၊ အုပ်ချုပ်လာတာက အခြားဗိုလ်မှူး မဟုတ်လား"

"ဟုတ်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါပြောပါပကော။ မွန်တွေ တိုက်ခိုက်ရေး နှောင့်နှေးကုန်တယ်။ အစက ငါတို့လူတွေ မွန်အင်အားကို ကြည့်ပြီး ရွံ့နေကြသေးရဲ့။ နောက်မှ လက်စွမ်းလက်စ ကွာတာ သိပြီး ထွက်တိုက်မယ် တကဲကဲ ဖြစ်ကုန်တာ"

"အဲဒါကို တပ်မှူး ကဲ့ရဲ့သေးတယ်ဆို"

"သွားကဲ့ရဲ့လို့ အပြစ်ပေးခံလိုက်ရသေးတယ်လေ။ မွန်တွေကတော့ မတိုက်မီကတည်းက ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်ကုန်ရောတဲ့။ သူတို့ စစ်သူကြီးချုပ်က သံခေါင်းဆောင်ကို မှာထားလိုက်တာတွေကို အချုပ်ပြုလာသူက မသိတော့ တိုက်ရမလို ရံနေရမလို စောင့်ရမလို ဆုတ်ရမလိုတွေ ဖြစ်နေရောတဲ့"

"ဒါဆို အကျိုးတော့ ရှိခဲ့သားပဲ"

"ရှိတာပေါ့။ မွန်တွေကတော့ သံခေါင်းဆောင် သေတာ သူ့ကြောင့်လို့ သိတယ်တဲ့။ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ဖုံးဖိထားပေမယ့် သူဝင်ဝင်သတ်လို့ သေတာ ၂ ယောက်ရှိပြီ ဆိုပြီး ဗိုလ်တွေ ညည မအိပ်ရဲဘဲ လန့်နေကြသတဲ့။ အစောင့်အကြပ်ကို ထူထူထပ်ထပ်နဲ့ တင်းကြပ်စွာ ချထားကြတော့ လူတွေ ပိုပင်ပန်းကုန်ရောတဲ့။ အလောင်းဘုရားကလည်း သူတို့စစ်ပန်းတာကို စောင့်ပြီးမှ ထွက်တိုက်တာနဲ့ အံကိုက် ကျသွားတယ်။ သူတို့က ငါတို့ ထင်တာထက် အများကြီး ပိုပန်းနေကြပြီ"

"တပ်မှူး လုပ်လိုက်တဲ့ အမှုကလေးတွေက ဘာမှ မဟုတ်လောက်ပေမယ့် သက်ရောက်မှုအကြီးကြီး ဖြစ်သွားတတ်တာပါလား။ ဘိုးမင်းသိုက်တုန်းကလည်း သူသာ ဆက်ရှိနေရင် မွန်မင်းဘုန်းတန်ခိုး လျော့ပါးစရာမရှိဘူးလို့ ဆိုကြတယ်။ သူမရှိတော့ အစီအမံတွေ စီရင်ပေးမယ့် အစွမ်းထက်သူ မရှိတော့လို့ ဘုန်းနဲ့ လက်ရုံးမှာ လက်ရုံးသက်သက် အားကိုးရတော့မယ်လို့ ပြောကြတာ ကြားဖူးတယ်"

"တကယ်တမ်းကျ အဲဒီထက် ပိုတယ်ကွ။ မွန်ဘုရင်မှာ အစွယ်နဲ့ တူတဲ့ သူတွေပဲ ကျန်ခဲ့ပြီး ဦးမင်းသိုက်လို ဦးနှောက်ကြီးတွေ ပျောက်ကုန်တာဟာ ပြည်ထဲရေး၊ စစ်ရေး၊ စည်းရုံးရေးနဲ့ သိမ်းသွင်းရေးတွေမှာ အကုန်ပျက်သွားစေတာပဲ။ ငချစ်ညိုကို တလပန်း တောင်းသတ်ခဲ့တာပဲ ကြည့်လေ.. တလပန်းက လက်ရုံးကောင်း နှလုံးရည်မဲ့၊ ဒီတော့ လက်ျာပျံချီလို ဘုရင်ကတောင် ခင်ဦးစားနဲ့ ပေါင်းပြီး စီမံကြလို့ မှာထားရတဲ့သူကို မြန်မာမို့ မယုံဘူးဆိုပြီး အကြောင်းမဲ့ ခေါ်သတ်ပစ်တာပေါ့။ ဦးမင်းသိုက် ရှိရင် ငချစ်ညိုကို အသတ်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး"

"ဟုတ်တာပ၊ အဲသည်မှာ သူရဲကောင်းတွေ ဆုံးရှုံး၊ နယ်တွေ ဆုံးရှုံး၊ ပြည်သူနောက်လိုက်တွေလည်း တစ်ဘက်ယိမ်းကုန်ကြတာ ဖြစ်မယ်။ တလပန်းတို့က ရောက်ရာအရပ် ရိက္ခာသိမ်းပြီးရင် အမှီအခိုမရအောင် မီးရှို့ဖို့ပဲ သိတာကိုး။ ဘိုးမင်းသိုက် ရှိတုန်းကလည်း ကြောက်တာနဲ့ မြန်မာဘက် အမှုမထမ်းရဲတဲ့ရွာတွေ အတော်များတယ်။ အခု ကျန်နေတဲ့ သူတွေက အလောင်းမင်းတရားကြီးလို စည်းရုံးမှု သိပ်ကောင်းသူနဲ့တွေ့တော့ သိမ်းထားသမျှ နယ်တွေ ပြန်ပေးလိုက်ရတာပဲဗျ။ သည်အတိုင်းဆို ပြည့်ဦးနှောက်တွေ ပြန်မပြုစုနိုင်ရင် မွန်ဘုရင်တော့ သုရှင်ကို မနိုင်နိုင်လောက်တော့ဘူး၊ ကျားနဲ့လူ သာသူ စားစတမ်းလို ဖြစ်တော့မှာပ"

"အေး.. ငါက မင်းကို အဲဒါ သိစေချင်တာ။ မင်းက စစ်သူကြီး ဗိုလ်မှူးအဆင့်အထိ ဖြစ်ရမယ်လို့ သံဓိဋ္ဌာန် ချထားတဲ့သူ ဆိုတော့ကာ ရန်သူကို ဘယ်လိုဖြိုခွင်းရမယ် ဆိုတာနဲ့ တစ်ဆက်တည်း မိတ်ဆွေကို ဘယ်လိုစုဆောင်းပြီး အင်အားကို ပြုစုရမလဲဆိုတာပါ သိအောင်လို့ ပြောပြတာဟ"

"ကျေးဇူးကြီးပါပေ့ ကိုမိုးညိုရယ်။ ကိုမိုးညိုတို့လို ပထမဆုံးကြီးတွေဆီက တပ်မှူးအကြောင်း သိရတာဟာ ကျုပ်အဖို့တော့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်အောင်ပါပဲ။ တပ်မှူးကို မေးတောင် မသိရနိုင်တဲ့ အကြောင်းတွေ သိခွင့်ရတဲ့အတွက်.."

ငသူရိန်က ထိုင်ချလိုက်ပြီး မိုးညိုကို ကန်တော့လိုက်ရာ မိုးညို အံ့သြသွား၏ ။

"ရှိခိုးဦးချပါရစေဗျာ၊ မငြင်းပါနဲ့ ကိုမိုးညို"

"ဟာ.. ဟေ့၊ သွေးသောက်.. မဟုတ်တာကွာ။ ဒါလောက်က အပန်းမကြီးပါဘူး၊ မလုပ်ပါနဲ့"

မိုးညိုက တားနေသော်လည်း သူ၏ မျက်ဝန်းထဲတွင်တော့ ပီတိများဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေလေသည်။

*

*ပြီးပါပြီ*

Written by သင်္ခရာဇာ

End date: July 21, 2021