"အဲဒီအကြောင်း တပ်မှူးက မင်းတရားကြီးကို မလျှောက်ဘူးလား၊ ဘာ့ကြောင့် တိုက်ခဲ့ရတယ်၊ ဘယ်လို တိုက်ခဲ့ကြတယ် ဆိုတာ"
"မလျှောက်ဘူးကွ။ စိတ်နာဟန် တူရဲ့၊ ရှေ့တော်ကို ဝင်တောင် မဝင်ဘူး။ အကြီးအကဲတွေကပဲ လျှောက်တယ်။ သူက ဘာမှ မဖြေရှင်းဘူး တဲ့။ ဒီတော့ ပွဲမရတဲ့အပြင် အမိန့်မရဘဲ စိတ်ထင်ရာ လုပ်တယ်ဆိုပြီး အမျက်တော်ရှ ဒဏ်ထားခံရတာပဲ"
"တပ်မှူးကလည်း အတော် ပေတာပဲ။ နောက်လူတွေ အထိအရှ နည်းအောင် အခြေအနေကို ချိန်ကိုက် အသုံးချ လုပ်ကြံခဲ့ရကြောင်းသာ သေချာလျှောက်တင်ခဲ့ရင်..."
"နောက်လူတွေ အထိအရှ နည်းပေမယ့် တို့တပ်ကတော့ များသွားတယ်ကွ။ လူ ၁၀၀ လောက် ကျသွားတယ်။ ငါ့ သွေးသောက်ဖက်တွေလည်း ပါသွားတယ်၊ ဖိုးပျော်တို့.. ငထွန်းကြန်တို့.. ငမွှေးတို့ သွားနှင့်ကြရော့"
"အိုး"
"ဟိုဘက်ကလည်း သေလိုက်ကြတာ နည်းမှ မနည်းဘဲ။ ရေနစ်သေတာတင် ငါးရာကျော်လောက်၊ အကောင်းတိုင်း ရလိုက်တဲ့ တိုက်လှေကြီးတွေက ဆယ်စီးကျော် ဆယ့်ငါး၊ အားလုံးဆို နှစ်ဆယ်ကျော် ထင်ရဲ့။ တစ်စင်းမှာ အမြောက် တစ်လက် နှစ်လက်နဲ့"
"အားပါးပါး.."
"အေးကွ၊ တချို့က သိတယ်။ တစ်ချို့က မသိဘူး။ တချို့ ဗိုလ်မင်းတွေက မကောင်းဘူးတဲ့။ တချို့ကတော့ မပြောတာ ကောင်းတယ် ဆိုကြတယ်။ မနာလိုတာ၊ ကုန်းတိုက်တာ၊ အကောက်ကြံတာတွေ ခံရတာထက် ပြစ်ဒဏ်ထား ခံရတာက ကောင်းပါတယ်လို့ ယူဆကြတာပဲ"
"ဒါလည်း စဉ်းစားစရာပါပဲလား"
"သူ့ကို တခြားဗိုလ်တွေက ဝေဖန်ကြတော့ တပ်မှူးက ခပ်တည်တည်ပဲ။ သေနတ်ဗိုလ် သင်္ဘောကုလား ယောဆတ်က လူမိုက်လို့ တစ်ခွန်းတည်း ပြောတာကျ စိတ်ဆိုးသွားပုံ ရတယ်။ ခပ်ညစ်ညစ် ပြုံးတာ ငါတွေ့လိုက်တယ်။ နောင်တစ်ချိန် အခွင့်ကြုံလာရင် တလက်တုံ့လိမ့်မယ် ထင်ရဲ့"
"ဟို လက်ဖြောင့်တယ်ဆိုတဲ့ အကြပ် ယောဆတ်လား"
"ဟုတ်ပ.. ဟုတ်ပ၊ အကြောင်းမသိဘဲ အာရိုးချောင်ချင်တာ။ ဒင်းတော့ နာဦးမှာ"
ပြော၍ ရယ်လိုက်ကြသည်။ နေက ကျဲကျဲတောက် ပူနေ၏ ။ အရိပ်မရလှသော အပင်များအောက်မှ လျှောက်လာကြရင်း ရှေ့မှ သွားနေကြသော တစ်ဖွဲ့သည် သစ်ပင်ခပ်ရွယ်ရွယ် နှစ်ပင်အား ခုတ်ဖြတ်ကာ လျှိုမြောင်တစ်ခုပေါ် တံတားထိုးရန် လုပ်နေကြခြင်းကို တွေ့ရသဖြင့် ဝိုင်းကူလိုက်ကြသည်။
မြင်းများနှင့် လှည်းများက လျှို၏ အဆုံးနေရာမှ ပတ်ဝိုက်သွားနေကြရာ တသီတတန်းကြီး ဖြစ်၏ ။ ငသူရိန်က ရိက္ခာ ခဲယမ်းများ တင်ဆောင်ထားသည့် မြင်းလှည်းများအား ငေးရင်း
"ကိုကြီးထင်တို့ သွေးသောက်ကြီး ဖြစ်လာတော့ ဘာလို့ တပ်မပြောင်းရလဲ။ အဲဒီပွဲအပြီး အားလုံးလိုလို အဆင့်တိုးသွားကြတယ်ဆို"
"ငါတို့က ကုပ်ကပ် နေခဲ့တာဟ။ တပ်မှူးက ငကံတို့ ဘမျှင်တို့လောက် ဦးစားပေး ခေါ်ထားပေမယ့် တခြားတပ် ရောက်ကုန်သူတွေလည်း နောက်တော့ ပြန်ပြောင်းလာတာပဲ"
"ဟာ.. အဲသလို ပြောင်းလို့ ရလား"
"တကယ်တော့ မရဘူးပေါ့ကွာ။ ဒါပေမယ့် မင်းကလည်း.. ငါတို့ဟာ ဘီလူးတပ်သားတွေပါကွ၊ ဒီလောက်တော့ ကြံတတ်ပါတယ်။ အချိုကြိုက်ရင် အချို၊ အချဉ်နဲ့မှ ဆိုလည်း အချဉ်လေး ကပ်ရတာပေါ့"
ရယ်မိကြပြန်သည်။ ပြဿနာရှာ၍ တစ်စုံတစ်ခု ရရန် ပရိယာယ်ပြုသည်ကို သူတို့ တပ်တွင်း၌ အချဉ်ကပ်သည်၊ အခါးတိုက်သည်၊ အစပ်ကျွေးလိုက်သည်ဟု သင့်လျော်သလို သုံးနှုံးကြလေ့ ရှိ၏ ။ ထိုသို့သော အခြားတပ်များ နားမလည်သည့် လျှို့ဝှက်စကားလုံးများစွာ သူတို့တွင် ရှိကြပြီး အချို့စကားများဆိုလျင် ဗိုလ်တွန်တို့ပင် လိုက်လံသုံးစွဲနေကြပြီ။
ဥပမာ - သူတို့တပ်သည် ရောက်ရှိ ရပ်နား စခန်းချရာ ရွာများကို မူလအမည် ခေါ်ဝေါ်လေ့မရှိ၊ စမ်းချာင်းနှင့် နီးသည့် ရွာကလေးကို စမ်းပေါက်၊ ဧည့်ခံကျွေးမွေးရာ၌ အိမ်တိုင်းလိုလို ဆီမသုံးနိုင်ဘဲ ရေလုံပြုတ်သာ များသည့် ရွာအား ဆီရှားရွာ၊ ကျောက်မျက်လုံးတစ်ဖက် ရှိသည့် သူကြီး အုပ်ချုပ်သော ရွာကို ကျောက်တစ်လုံးရွာ၊ ရွာသို့ မရောက်မီ သူတို့ နားခိုကြသော ညောင်ပင်ကြီးများ ရှိသည့် ရွာအား ညောင်နှစ်ပင် စသည်ဖြင့် အမည်ပြောင်ပေး ခေါ်ကြလေ့ ရှိသည်။
ထို့ကြောင့်ပင် တစ်ခါက စည်သာမင်းကြီး တပ်သားဟန်ဖြင့် ဝင်လာသော သူလျှိုတစ်ဦးအား ဖမ်းမိနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသူမှာ စည်သာမင်းကြီးက မေးခိုင်းသည် ဆိုကာ မိမိတို့တပ်များ မည်သည့်နေ့ မည်သည့်စခန်းတွင် တပ်ချမည်ကို စုံစမ်းလာသည်။ သို့သော် လက်ျာဘီလူးကို မမေးရဲသဖြင့် တပ်သားများကို မေးမြန်းတီးခေါက်ကြည့်၏ ။
သူတို့ ပြောကြသော စခန်းချမည့် ရွာအမည်များမှာ တူသော်လည်း မြေပုံတွင် ရှာမရ၊ သုံးရွာဆက်တိုက် ပျောက်နေ၏ ။ စခန်းချရပ်ရန်မှာလည်း သူတို့တပ်သည် အခရာ ဖြစ်နေသဖြင့် လက်ျာဘီလူးကိုပင် မေးရတော့သည်။ ထိုအခါ လက်ျာဘီလူးက မူလရွာအမည်မှန်များကို ပြောသော်လည်း အပြန်တွင် နောက်မှ လိုက်ကြည့်စေပြီး စည်သာမင်းကြီးတပ်သို့ မသွားကြောင်း တွေ့ရ၍ ဖမ်းဆီးလာခဲ့လေ၏ ။
အဖျား တစ်ဖက်သာ ချွန်ထားသော တုတ်ရှည်များကို တင်ကျည်းဟု ခေါ်ပြီး အဖျား နှစ်ဖက်လုံး ချွန်ထားလျင် လှံပျံဟူ၍ သူတို့ သုံးစွဲကြ၏ ။ အချွန်မပါသော တုတ်ရှည်ကို ဘုတ်ဟု ခေါ်သလို အလွန် ရှည်သော တင်ကျည်း ဆိုလျင် နဂါးဟု ဆိုကြပြန်သည်။ 'လူ ငါးကျိပ်ငါးမှာ နဂါးတစ်ဆယ်၊ ဘုတ်တစ်ဆယ်၊ တင်ကျည်းဆယ့်ငါး၊ လှံဆယ့်ငါး၊ ပြောင်းငါးလက်နှင့် ဝဲက ခွဲရမည်' ဟူသော အသုံးမျိုး လက်ျာဘီလူးက စသုံးခြင်း ဖြစ်ပြီး ယခုအခါ မုဆိုးခြုံသားများလည်း သုံးစွဲလျက် ရှိကြ၏ ။
ငထင်သည် ကျောတွင် ပိုးလာသော ဆန်ထုပ်နှင့် ဓားကို လှည်းလမ်းကြောင်းဘေးရှိ ကဇာတန်းအခြေတွင် ချလိုက်ပြီး ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်လိုက်ကာ..
"ဒါနဲ့ တပ်မှူးကို ၇ ရက် အကျဉ်းထားတုန်းမှာ အမတ်ကြီးတစ်ပါး ငါ့ဆီ လာမေးသွားသေးသကွ။ အတော် စစ်စစ် ပေါက်ပေါက် မေးလိုက်တာ တချို့ဟာတွေဆို မဖြေရဲဘူး။ လက်ျာဘီလူး လူ ဘယ်နှယောက် ခုတ်ချတာ မြင်မိလဲ၊ နောက်တွန့်သူများရော ခုတ်ခဲ့သေးလား ဆိုတာတွေကျ ဘေးသင့်မှာ ကြောက်ရတာပ"
"သေချာတာပေါ့၊ ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ဒါတွေ မေးပါလိမ့်။ တခြားရော ဘာတွေ ပါသေးလဲဗျာ"
"ငါလည်း အသေအချာတော့ မမှတ်မိတော့ဘူးကွ။ စစ်ဆင်ပုံ၊ မချီခင် ဘာပြောလဲ စတာတွေတောင် ပါတယ်။ မွန်တွေကိုရော ဘာပြောတာ ကြားမိလဲတဲ့။ ငါတော့ မကြားမိဘူး လို့၊ သူက မွန်ကို ဘာပြောမှာလဲ။ တက်.. တက်.. တိုက်၊ မလွတ်စေနဲ့၊ လိုက်ဟ.. ချိတ်ဟ ဆိုတဲ့ အသံတွေပဲ ကြားတယ်လို့ ဖြေလိုက်တယ်"
"အဲဒီအမတ်ကြီးက ဘယ်သူတဲ့လဲ"
"မသိဘူးကွ၊ အရေးပါတဲ့ အကြီးတစ်ဦးဦးပဲ။ သူမေးပြီး နောက်တစ်နေ့ တပ်မှူး ထွက်လာတာ၊ ပြီး တခြားတပ်က တပ်သားတွေလည်း ငါးရာကျော် ထပ်ရောက်လာတယ်။ တပ်မှူးက နှစ်ရာကျော်သာ လက်ခံလိုက်တယ် ထင်ပ၊ အဲဒီကာလ လူအပြောင်းအလဲလည်း များတယ်"
"ဘာတွေ ဖြစ်သွားကြတယ် ဆိုတာ စိတ်ဝင်စားစရာပဲဗျ နော်။ ဘီလူးတပ်သားတွေက ရာထူးတိုးပြီး တခြားတပ်တွေရောက်၊ တခြားက တပ်သားသစ်တွေ ဒီကိုဝင်လာ၊ နောက် ပြောင်းသွားသူတွေကလည်း ပြန်ဝင်နဲ့ အတော် ရှုပ်သွားမှာ"
"သူ့အကြောင်း ကြားဖူးထားရင် အခြားသူတွေလည်း အထိုင်ကျ မြန်ပါတယ်ဟ။ မင်းတို့လိုပေါ့"
"ဟုတ်တယ်..၊ ဒါတော့ အမှန်ပဲ"
"ဟေ.. အစက ငါပြောပြခဲ့သမျှ အားလုံးကတော့ မမှန်ဘူး၊ ယုံတမ်းတွေလို့ ဆိုလိုလိုက်တာလားဟ ငသူရိန်"
"အယ်.. ဒီလို မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ၊ ကိုကြီးထင် ပြောပြသမျှ ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့ မှတ်သားထားပါရဲ့။ ကျုပ်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ပုံပြင်ဆို သိပ်ကြိုက်တာဗျ"
"ဘာကြ"
အမောဖြေနေရင်းမှ ရယ်လိုက်ကြသည်။ နေပြောက်ထိုးလာသဖြင့် ထထွက်ခဲ့ကြပြန်သည်။ တစ်နေရာတွင် လက်ျာဘီလူးသည် အရှေ့ကို မျှော်လျက် ငေးမောနေသည်ကို တွေ့ရာ ငထင်က
"တို့တပ်မှူးလည်း နတ်သျှင်လို ရတုဘာညာ မတတ်တဲ့ပြင် ဆွေးစရာ ငယ်ဖော်မရှိတော့ နားနေချိန်မှာ မလွမ်းရဘဲ စစ်ရေးကိုပဲ တွေးနေပုံ ပေါ်တယ်"
သူ့အနားမှ ဖြတ်ကျော် လျှောက်ခဲ့ကြရာ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ကြားမိသဖြင့် နားစိုက်ထောင်ခဲ့ကြပြီး ခပ်ဝေးဝေးရောက်မှ
"အံမယ်.. ငါးစီးရှင် တျာချင်း တစ်ပိုင်းတစ်စပါလားဟ"
"ဒါတော့ ရသားပဲ၊ တစ်ခါကလည်း ညဘက်ကြီး ဗုံကြီးသံ ထညည်းလိုက်တာ ကြားဖူးတယ်"
သူတို့ တခွိခွိ ရယ်သွားကြသည်ကို မသိသော လက်ျာဘီလူးကတော့ သွေးသောက်နှစ်ယောက် တပူးပူး တတွဲတွဲ အဖွဲ့ကျနေသည်ကို လိုက်ကြည့်နေလေသည်။
"ဟေ့ ငဖြိုးနဲ့ ငကြွက်၊ အဲဒါ ဘာလုပ်မလို့လဲ"
ဝါးလုံးများကို ခွဲ၍ နှီးဖြာရန် ပြင်နေသော အကြပ်နှစ်ဦးက ငထင်ဘက် လှည့်ပြီး
"နင့်နှမဖို့ အိမ်ဆောက်ပေးမလို့ကွ"
"မင့်မသာကို ချည်ချဖို့ ဟေ့ကောင်ရေ"
"ခွေးမသားတွေ၊ ကူမလို့ မေးတာဟ"
"မလိုဘူး.. ငထင်ငဲ့၊ ကူချင်ရင် ဟိုမှာ နယ်ခံချိုးကြီး မြင်လား။ အဲဒီချုံအောက် သွားကူ၊ မင့်ကို ကောင်းကောင်းကြီး ခွပ်ပေးလိုက်လိမ့်မယ်"
"ငါက နင့်နှမလေး ရွှေရင်ကို ဖမ်းပြီး ချိုးတည်မလား ကြံနေတာ"
ငကြွက်တို့ကိုလည်း လွန်သွားပြန်သည်။
"ဒီနှစ်ကောင်လည်း ဟိုးအစကတည်းက တို့တပ်မှာ အိုးစားဖက်တွေပဲ။ နောက် ငပန်းတို့၊ ငကျားငယ်တို့၊ ငခေါင်းဖြူတို့ကို ဦးဆုံး ဘီလူးတပ်သားတွေလို့ ပြောလို့ရတယ်။ သူတို့လည်း ကြာပြီ"
"သွေးသောက် ငပန်းက ရန်သူ့ပုံထဲ ဝင်ပြီး ဗိုလ်တွေကို လိုက်ခုတ်တာဆို"
"အေး.. ငကျားတုန်းကလည်း ဆူးစည်းတွေကို ခုန်ကျော်ပြီး လက်ဗလာနဲ့ သမိန်ရဲဆိုလား အဲဒီဗိုလ်ကို ဆွဲလာခဲ့လို့ သွေးသောက်ကြီး ဖြစ်လာတာ၊ နောက် မကြာဘူး ဒီလို ထပ်လုပ်တုန်း ကျည်သင့်ပြီး ငါတို့ရှေ့က သွားပြီလေ"
"ကိုရင်ခေါင်းဖြူက အိုးစားကြီးနဲ့ အကြပ်နေရာကို ဆင်းလိုက် တက်လိုက် လုပ်နေတာလို့ ကြားတယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်လို့တုန်း"
"ဟ.. ငသူရိန်ရ၊ သူလည်း မင်းလိုပဲ တပ်မှူးကို သိပ်သဘောကျတယ် ဆိုပြီး ရအောင် ဝင်တာကွ။ မင်းလိုတော့ မပါးနပ်ဘူး၊ လက်ျာဘီလူးလို လိုက်ကျင့်တယ်လေ။ သူ့တပ်မှူး စကားက လွဲလို့ တခြားသူ အမိန့်ပေးတာ မကြိုက်ဘူး။ တစ်ခါတလေ သိသိနဲ့ တမင် တလွဲလုပ်တာမျိုးကွ။ သူလည်း ခပ်ရူးရူးပေါ့"
"အင်း.. ကောင်းပါတယ်၊ ကျုပ်တို့တပ်လည်း မသိရင် အထင်ကြီးစရာ.. အထဲဝင်ကြည့်တော့ အရူးတွေချည်း ဖြစ်နေပါရောလား"
"မင်းကြည့်နေ၊ ဒီကောင့်ကို ငါခေါ်ပြမယ်"
သူတို့ ငခေါင်းဖြူ ရှိရာ လျှိုထဲ ဆင်းသွားကြပြီး ငထင်က ခပ်တည်တည်ဖြင့်
"နေကလည်း ပူလိုက်တာကွာ၊ ဟေ့ ငခေါင်းဖြူ၊ မင်းတို့ ရိက္ခာလှည်းပေါ်က ရေသွားယူစမ်းကွာ"
"အောင်မယ်၊ ငထင်.. ခုမှ ဆင်းလာပြီး တစ်ခါတည်း ယူခဲ့ပါတော့လား။ ငါ သည်မှာ နားမလို့ကွဲ့"
"သွားပါကွာ၊ မင်းကလည်း.. သွေးသောက်ကြီး ငထင်က ခိုင်းနေတာကွ"
ရုတ်တရက် ငခေါင်းဖြူက ဘေးမှ သစ်သားချောင်းဖြင့် ပစ်ပေါက်လိုက်သောကြောင့် ငသူရိန်ပါ ရှောင်လိုက်ရသည်။
"ငထင်တော့ နာချင်ပြီထင်တယ်.. ဟုတ်စ"
"ကြည့်စမ်း၊ အကြပ်ကလေးက တယ်ရိုင်းပါလား ဟရို့"
"ရိုင်းရုံမဟုတ်ဘူး၊ အကြောလည်း သန်တယ်။ ကြည့်မလား ငထင်ငယ်"
ငထင်က ခါးမှ ချိတ်ဆွဲထားသော သံခွက်ကို လှစ်ခနဲဖြုတ်၍ ပစ်လိုက်ရာ ငခေါင်းဖြူက ဖမ်းယူပြီး ချက်ချင်း ပြန်ပေါက်သည်။
"ဟေ့.. ငထင်၊ နင့်ယောက်ဖနဲ့ အတူတူ ကျင်းတူးချင်နေတာလား။ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းကွာ၊ မောရတဲ့ အထဲ"
ငခေါင်းဖြူ ပြန်၍ ပစ်သော သံခွက်ကို ဖမ်းထားသည့် ငသူရိန်က ငထင်ထံ ကမ်းပေးလိုက်ရင်း ငခေါင်းဖြူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ လျှိုကမ်းပါးစောင်းကို မှီလိုက်၏ ။
"ကိုရင်ခေါင်းဖြူ တယ်စိတ်ကြီးပါလားဗျ"
"နင့်လူက နေပူပူနဲ့ ကြွနေတာကွဲ့၊ ငါ ခုမှ နားမလို့ ကြံခါရှိသေး အမိန့်ပေးလား ဘာလားနဲ့ သွေးဆူနေတယ်၊ ဖောက်ပေးလိုက်ရ"
"ဒီအကြပ်ကိုတော့ ငါကိုယ်တိုင် ဆုံးမမှ ရတော့မယ် သွေးသောက်ရေ့"
ငထင် စကား ဆုံးသည်နှင့် ငခေါင်းဖြူက 'ဟယ်' ဟု ဆိုကာ ခုန်ထသည်။ 'ငါ့ စမ်းသလား' ဟု ပြောရင်း ငထင်ကို ခုန်အုပ်လိုက်၏ ။ ကျဉ်းမြောင်းသော လျှိုအတွင်း၌ပင် ငထင်က စွေ့ခနဲ တစ်ဖက်သို့ ရောက်သွားသည်။ ငသူရိန်က ငခေါင်းဖြူ လက်မောင်းကို ဆွဲထားပြီး
"အလကား ကျီစားနေတာပါ ကိုရင်ရာ၊ စိတ်မထားပါနဲ့။ ကျုပ်တို့လာတာ မေးစရာ ရှိလို့ပါ"
ငခေါင်းဖြူက သူရိန်ဘက် လှည့်ကာ
"ဘာမေးမှာတုန်း၊ ငါက ငထင်လိုတော့ ပုံမပြောတတ်ဘူးနော် သွေးသောက်"
"ပုံမဟုတ်ပါဘူး။ ကိုရင် ဒီတပ်ကို ရောက်လာပုံအကြောင်း စိတ်ဝင်စားမိလို့ပါ"
ငခေါင်းဖြူ ပြန်ထိုင်သွားသည်။
"မသိတော့ဘူးကွ"
ငထင်က ထအော်သည်။
"အေးရောကွ"
"ဟာ.. ဒီလိုတော့ မလုပ်နဲ့လေဗျာ၊ ကိုရင်ကလည်း။ ညကျ နင်းနှိပ်ပေးပါ့မယ်.."
ငခေါင်းဖြူ မျက်နှာ ဝင်းသွားလေ၏ ။
No comments:
Post a Comment