ဗိုလ်မှူးလေးယောက် (၁)

*

- Where life is more terrible than death, it is then the truest valor to dare to live.

#ThomasBrowne.

*

ဖုန်မှုန့်များသည် သူတို့ရပ်တည်နေရာ ကုန်းမြင့်ထက်သို့ပင် လွင့်ပါးရောက်ရှိနေသည်။ ထိုဖုန်မှုန့် သဲမှုန့်တို့ လာရာအရပ်ဆီသို့ ရပ်ကြည့်နေသူ နှစ်ဦးရှိ၏ ။

တစ်ဦးမှာ မြင်းဖြူကြီး စီးလျက် ရွှေကျင်ခတ်ပုဝါစကို ပတ်ပေါင်း ပေါင်းထားပြီး နောက်တစ်ဦးကတော့ တမာရွက်များစွာ ပါသော မောက်ရူကို ဆောင်းထားသည့် ဗိုလ်မှူးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူ၏ မန်ကျည်းစေ့ရောင် တောက်ပြောင်နေသော မြင်းမှာ ကြွားရွားလှပလှ၏ ။

သူတို့နှစ်ဦးသည် စစ်ပွဲတစ်ခုအား အမြင့်မှ ကြည့်ရှုသုံးသပ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဟံသာဝတီသားတို့ဘက်မှ ဆင်များဖြင့် ထိုးဖောက်၍ အရေးသာနေဟန် ရှိသော တိုက်ပွဲသည် ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်မှ ဝင်လာကြသော ရွှေဘိုမြင်းတပ်နှစ်တပ်ကြောင့် ဆက်လက် ဖိနှိပ်ထားနိုင်ခြင်း မရှိတော့ဘဲ တဖြည်းဖြည်း ဖရိုဖရဲနှင့် ပြန့်ကြဲ ပြိုကွဲလာနေကြောင်း တွေ့ရသည်။

"ဒါ မင်းအစီအရင်ပေါ့လေ"

ဟု မြင်းဖြူစီးသူက မေးရာ ကျန်တစ်ဦးက ပြုံးရုံ ပြုံးလိုက်၏ ။ သူတို့ကုန်းထက်သို့ မြင်းညိုတစ်စီး လှမ်းတက်လာနေသည်။ ဗိုလ်မှူးများ၏ မြင်းတို့ကဲ့သို့ မလှပသော်လည်း ကြံ့ခိုင်သန်မာလွန်းသော မြင်းညိုကြီး၊ အပေါ်၌ မြင်းနှင့် အရောင်တူ အကဲတူ လူညိုထွားထွားတစ်ဦး။

ထိုသူက လှံကိုမြှောက်၍ 'ကျုပ်တို့နိုင်နေပါပြီ' ဟူသော အမူအရာ ပြသည်။ လှံကို အလယ်မှ ကိုင်ကာ အပေါ်သို့ ဆတ်၍ ဆတ်၍ ပြပုံက အားမာန်ပါလှသဖြင့် ဗိုလ်မင်းနှစ်ဦး ပြုံးမိကြပြန်သည်။ တိုက်ပွဲအလယ်တွင် ပေါ်လွင်ထင်ရှားစွာ တရုန်းရုန်း လိုက်ကွပ်နေသည့် မြင်းနီတစ်စီးကလည်း သူတို့သုံးဦးရှိရာ ကုန်းမြင့်ကို မြင်သွားဟန်ဖြင့် မြင်းလှည့်လျက် တိုက်ပွဲထဲမှ အေးဆေးစွာ ထွက်လာလေသည်။

သေနတ်သံ စိန်သံ တဖောင်းဖောင်း၊ ယမ်းငွေ့တအူအူ၊ ကျည်စေ့ မြားတံ တရွှီရွှီကြား၌ မြင်းရောလူပါ စိတ်အေးလက်ချ မြောက်စွစွနှင့် လေးဘက်ကျစွာ လှမ်းထွက်လာသည်မို့ 'အာဂအကောင်တွေ' ဟု ကြည့်နေသူထဲမှ တစ်ဦးက တီးတိုးရေရွတ်လိုက်မိသည်။

မြင်းနီရှင်ကလည်း မည်သည့်စကားမျှ မဆိုဘဲ သူတို့ဘေး အနောက်ဘက်ခပ်ကျကျတွင် ဝင်ရပ်ကာ တိုက်ပွဲကို ကြည့်ရှုနေပြန်သည်။ ကျွမ်းကျင်သော စစ်သည်တော်တို့သည် အသက်နှင့်ရင်း၍ တိုက်ခိုက်သတ်ပုတ်ကြလျက်၊ ဗိုလ်များက လူးလားခေါက်ပြန် ကွပ်ကဲကြပ်မတ်လျက်၊ အချို့က သူတို့ရပ်နေရာ ကုန်းနှင့် စစ်ပွဲအကြား ဆက်သွယ်လျက်။

ထိုအထဲတွင် ယခုမှ စည်းကြပ်ထားသည့် လူငယ်လူသစ်များ ပါသကဲ့သို့ အတွေ့အကြုံရင့် စစ်သားကြီးများစွာလည်း မနည်း။ သူတို့သည် တစည်းတလုံး တစ်စိတ်တစ်ဝမ်းတည်း ညီညာဖျဖျ တိုက်ပွဲဝင်နေကြသည်။ အချို့ ကြွေးကြော်ချီတက်နေပြီး အချို့ ကျဆုံးကုန်ကြပြီ။

"စစ်ပွဲဟာ လူတစ်ယောက်ကို ဘယ်လောက် ပြောင်းလဲသွားစေနိုင်သလဲ"

ဟု မြင်းနီပေါ်မှ မိန်ညိုအင်္ကျီအနက်ရောင်သာ ဝတ်ထားသူက မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။ သူ့ဆံစများ လွင့်ဝဲနေသကဲ့သို့ သူ့အတွေးများကလည်း တဖျတ်ဖျတ် တလှပ်လှပ်။ အခြားသုံးဦးတို့ကမူ သူတို့ကို မေးသည်ဟု မထင်သည့်အလား လှည့်ပင်မကြည့်ပေ။

အမှန်တော့ မေးသူကလည်း သူတို့ကို မေးလိုက်ခြင်း မဟုတ်ပါ။ သူ၏ သန်မာကျစ်လျစ်နေပြီဖြစ်သော လက်ချောင်းများနှင့် မာကြောသော လက်ဖဝါးပြင်ကို ဖြန့်ကြည့်နေသည်။ လက်အုပ်ချီမိုး ရှိခိုးခဲ့ဖူးသော လက်နှင့် ဓားလှံဆွဲကာ အသက်များစွာကို ခြွေပစ်ခဲ့သောလက် မတူတော့​တာ သူသာ အသိဆုံး ဖြစ်၏ ။

လက်မှ မဟုတ်၊ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးသည်လည်းစိတ်ထားမှ အစ မျက်လုံးများအထိ ပြောင်းလဲခဲ့ပြီကော။ ရက်စက်မှုတို့ကို အေးစက်စွာ ပြုကျင့်တတ်သော၊ ပရိယာယ်မာယာများလှသော၊ ယခုသူအဖြစ်ကို စိတ်ကူးကြည့်ရုံမျှပင် မတွေးမိဖူးသော အဖြစ်သို့ ရောက်နေလေပြီ။ တစ်ချိန်က သူနှင့် ဘဝချင်း ခြားခဲ့လေပြီတည်း။

"မင်း ဘယ်လိုသေချင်သလဲ ငစံ"

မည်သူက မေးလိုက်သည်မသိ၊ သူကလည်း မော့မကြည့်ဖြစ်။ အခြားသူများ လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်ကို သိသော်လည်း သူ့လက်များကိုသာ စိုက်ကြည့်လျက်

"ဘယ်လိုမှ မသေချင်ပါဘူး"

ခေတ္တ တုံ့ဆိုင်းနေကြပြီးနောက်

"ထင်သားပဲ၊ သင်းကိုမေးရင် မထင်တာ ဖြေမယ် ဆိုတာ"

ဟု တစ်ဦးက ပြောပြန်သည်။

"ငါကတော့ သာမန် အသည်သားလိုပဲ ဘဝဆုံးလိုက်ချင်သဟိတ်၊ မင်းပြစ်ဒဏ်နဲ့ ရှက်ဖွယ်အဆုံးမသတ်ချင်သလို ရန်သူ့လက်ချက်ကြောင့် သေရရင်လည်း ဂုဏ်ငယ်တယ် ထင်မိလိမ့်မယ်"

မြင်းဖြူရှင် ဆိုစကားကို အခြားတစ်ဦးက

"ကျုပ်ကတော့ စစ်သည်သူရဲလိုပဲ သေချင်သယ်၊ စစ်သည်ဟာ စစ်မြေပြင်မှာပဲ သေရမှ အဓိပ္ပါယ်ပြည့်ဝတော့မပေါ့"

မြင်းညိုကြီးရှင်ကလည်း

"မသေချင်လည်း တစ်နည်းနည်း သေရမှာပဲ။ ငါကတော့ သေမှာကို ဂရုမထား၊ မသေမချင်း တိုက်သွားရမှာပဲ ငစံ"

ထိုအခါကျမှ မြင်းနီရှင် ခေါင်းမော့ကာ

"ဘယ်လိုမှ မသေချင်ဘူး ဆိုတာ သေမှာကြောက်လို့ ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လိုသေကြရမယ် ဆိုတာ နဖူးမှာ မင်ထိုးထားသလို အထင်အရှားကြီးပဲ မဟုတ်လား"

သူ့စကားကြောင့် အခြားဗိုလ်သုံးဦး ပြုံးလိုက်ကြသည်။

"ဟုတ်ပေ့ကွာ၊ သူရဲဟာ သူရဲလို သေကြရမပေါ့။ သည်နေ့ တို့မသေသေးတာဟာ မနက်ဖြန် တို့ဘာလုပ်နိုင်တယ် ဆိုတာ ပြဖို့ပဲလေ။ စစ်သည်တစ်ဦး အသက်ရှင်နေတာက တိုက်ခိုက်ဖို့ပဲ။ စစ်သည်တော်တွေ တိုက်ခိုက်နေကြတာကလည်း အနိုင်ရဖို့အတွက်ပဲ။ ဒါ့ကြောင့် မသေမချင်း အနိုင်ရဖို့ပဲ ဦးတည်ချက် ထားကြပါ မောင်တို့"

"မှန်လှပါ မင်းကြီး"

"ဒါပေါ့.. ဒါပေါ့"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ..."

* * *

- Engage in combat fully determined to die and you will be alive; wish to survive in the battle and you will surely meet death.

#Kenshin.

* * *

ထိုလေးယောက်အနက် မိန်ညိုအနက်ဝတ်ထားသောသူမှာ စစ်အင်္ဂါ ၇ ပါးတွင် အဦးဆုံးဖြစ်သည့် စစ်ဖျား စစ်လျင် ဝင်ရသသူ မင်းထင်နော်ရထာ ဖြစ်သည်။ အရှေ့ဝင်းမှူး ဖြစ်သော်လည်း အသက်အရွယ် ရာထူးဂုဏ်ဝါ အငယ်ဆုံးတစ်ယောက် ဖြစ်၏ ။

သူ၏ ဘေးမှ မြင်းညိုကြီးနှင့် လူညိုထွားမှာ မုဆိုးချုံဗိုလ် မင်းလှမင်းခေါင် (ခေါ်) မင်းခေါင်နော်ရထာတည်း။ သူသည် စစ်ပခုံး စစ်နံပါးတို့မှ အစဥ်လိုက်လံ တိုက်ခိုက်ရသူ ဖြစ်သည်။

မောက်ရူနှင့် လူသည် သေနတ်ဝန် မဟာသေနာပတိ မင်းလှမင်းခေါင်ကျော် ဖြစ်လေသည်။ အကြီးဆုံးဗိုလ်မှူးကြီး ဖြစ်သည့်အလျောက် စစ်၏ ဝမ်း၊ စစ်၏ ကျောကုန်း စသည်တို့ကို အလောင်းမင်းတရားအပါအဝင် သားတော်နှစ်ပါးနှင့်အတူ အလျဥ်းသင့်သလို လိုက်ပါရလေ့ရှိသည်။

(မင်းထင်နော်ရထာသည်လည်း စစ်ဝမ်း၊ စစ်ရင်ဝတို့မှ အခါအားလျော်စွာ ပါလေ့ရှိပါသည်)

မြင်းဖြူရှင်မှာမူ အလောင်းမင်းတရားကြီး၏ ဦးရီးတော်သမက်၊ မရီးတော်၏ ခင်ပွန်းတော်စပ်သော စည်သာမင်းကြီး မင်းလှစည်သူ ဖြစ်သည်။ အမြဲလိုလို စစ်ရင်ဝမှ ဦးဆောင်ကာ ဝင်ရလေ့ရှိသည်။

သူသည် သတ္တိပြောင်၏ ။ ကွပ်ကဲအုပ်ချုပ်မှုနှင့် ဇွဲလုံ့လ ကောင်းသလို လက်ရုံးရည်လည်း ထက်၏ ။ အလောင်းမင်းတရားကြီး၏ အားအထားရဆုံး ဗိုလ်မှူးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူရဲကောင်းဟူသည် တိုက်ပွဲ၌ အရှင်မရနိုင် ဟု နှုတ်ဖြင့်မပြော၊ လက်တွေ့ပြသွားသူ ဖြစ်သည်။

သန်လျင် ဖော့ချောင်းတိုက်ပွဲတွင် မွန်တို့ဗိုလ်ပုံကို အလယ်ကြောင်းလိုက်၍ တိုက်ရာ အထပ်ထပ် ဝန်းရံဆီးဆို့ တိုက်ခိုက်ခံရသဖြင့် တပ်အလုံးပြုတ်ပြီး တစ်ဦးတည်း ကျန်စဥ် ဝိုင်းဖမ်းကြသည်ကို မခံဘဲ နောက်ဆုံးထွက်သက်အထိ ခုခံသွားခဲ့လေသည်။

စည်သာမင်းကြီး မင်းလှစည်သူကား ရန်သူ့လက်ချက်ဖြင့် သေရသော်လည်း ဂုဏ်မငယ်ခဲ့ဘဲ သူရဲကောင်းစစ်စစ်ဖြစ်ကြောင်း လုပ်ရပ်ဖြင့် သက်သေပြသွားခဲ့သော ဗိုလ်မှူးကြီးတစ်ယောက်ပင်တည်း။

* * *

[A hero is a man who is afraid to run away.]

ဆက်ရန် ... ဗိုလ်မှူးလေးယောက် (၂)

Written by သင်္ခရာဇာ

End date: May 25, 2022