စိတ္တဇ (၆)

            ရန်သူတို့သည် သူ့အား ဝိုင်းထားကြသည်။ အချိန်နှင့်အမျှ အင်အားလည်း ပိုများလာ၏ ။ ဆိတ်ကွယ်ရာ မရှိလောက်အောင်ပင် အရပ်မျက်နှာမျိုးစုံမှ ချောင်းမြောင်းနေကြမှန်း သူသိနေသည်။ အဝိုင်းခံနေလျင် ကြာသော် အထိနာတော့မည် ဖြစ်၍ သူက စတိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

သူသည် မကြာသေးမီက ခိုအောင်းခဲ့ရာ လျှိုကြီးအနီးသို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ တိုက်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သဖြင့် မြက်ပင်ချုံငယ်များ ဖရိုဖရဲ။ သူက ရန်သူတို့၏ ခြေရာ မြင်းခွာရာများအတိုင်း အသံလုံလုံ လိုက်လာခဲ့သည်။ သူ့အား ရင်ဆိုင်ခဲ့သည့် ရန်သူဗိုလ်မင်းအား မြင်ယောင်လာလျက် အပြတ်မဖြတ်နိုင်ခဲ့သည်ကို တွေးမိကာ မကျေမချမ်း ဖြစ်ရ၏ ။

ရန်သူရှိသည်၊ သူအား ရန်သူများ ဝိုင်းနေဆဲ။ ၄တို့ကို အမြစ်ဖြတ်နိုင်မှ သူ အန္တရာယ်ကင်း၍ စိတ်အေးချမ်းသာစွာ နေရမည်ကို သဘောပေါက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့နောက်လိုက်နေသူ အားလုံးကို ချေမှုန်းရပေတော့မည်။

ရန်သူများ တပ်ချနေကြသည့် စခန်းသို့ ရောက်လာ၏ ။ ပိုပိုတောင့်တင်းလာသော ရန်သူများမှာ ထောင်ပေါင်းများစွာ ရှိပေလိမ့်မည်။ သူသည် ရန်သူ့တပ်တွင်းသို့ ခပ်တည်တည် လျှောက်ဝင်လာခဲ့၏ ။

"ဟိတ်.. ဘယ်သူလဲ"

ဦးဆုံးတွေ့သည့် တပ်သားက သူ့အား လှံနှင့်ရွယ်ကာ တားဆီးမည် ပြုသဖြင့် လှံကိုယူကာ ထိုးစိုက်ခဲ့လိုက်၏ ။ နောက်တစ်ဦးက 'ရန်သူ' ဟု အော်၍ ဓားနှင့် ပြေးခုတ်သည်။ ထိုဓားသည်လည်း တစ်ပတ်လည်၍ သခင်ကိုယ်တွင်းသို့ အောင်းသွားပြန်ရာ အခြားသူများသည် အော်ဟစ်လျက် ပြေးလာကြလေသည်။

"ဘာကောင်လဲကွ၊ ရိုင်းလှချေလား"

"မုဆိုးခြုံတပ်ကိုမှ လွန်ကျူးစော်ကားဝံ့တဲ့ သူရူးကောင်၊ မင်းတော့ ဒီနေ့နောက်ဆုံးဖြစ်ပြီ"

သို့သော် လက်ဗလာရောက်လာသူ၏ ဓားချက်လှံချက်များဖြင့် လမ်းတစ်လျှောက် အတုံးအရုံး လဲကျကုန်လေပြီ။ တဲတစ်ခုအတွင်းမှ လူညိုကြီးတစ်ဦးနှင့် နောက်လိုက်များ ထွက်လာကြပြီး လူညိုညိုက သူ့ကိုမြင်လျင် ကိုင်စွဲလာသော လှံရှည်ဖြင့် လှမ်းပစ်လိုက်၏ ။ သူက အားပါလှသော လှံကို နှစ်ပတ်သုံးပတ် လှည့်၍ မြေ၌ ထောက်ကာ မားမားမတ်မတ် ရပ်နေသည်။

"အောင်မာ၊ တယ်လာတဲ့ကောင်ပါလား။ တွေ့ကြရောပေါ့"

လူညိုကြီးသည် ဓားကို ဝင်းခနဲ ဆွဲထုတ်လျက် ခြေလှမ်းကျဲကြီးများနှင့် လျှောက်လာသည်ကို သူက တည်ငြိမ်စွာ ကြည့်နေ၏ ။ ဓားစလွယ် ယမ်းလာသည့် ထိုသူကြီး၏ လက် အနောက်ဘက်သို့ အပြန်တွင် သူက လှစ်ခနဲ ဝင်သွားလိုက်သည်။

လှံသုံးမည်ထင်၍ ဓားယမ်းနေသူ လူထွားကြီးက လူချည်း လျင်မြန်စွာ ပြေးဝင်လိုက်သည်ကို မြင်လျင်မြင်ချင်း ဓားကို ပက်လိုက်သော်လည်း သူက အလိုက်သင့်ပင် အရှေ့ရောက်လာသည့် လက်ကို ကိုင်ကာ လိမ်ပေါက်လိုက်သည်။ လူညိုကြီး မြေပေါ် လိမ့်သွားပြီး ခြေနှစ်လှမ်းစာအကွာတွင် လှိမ့်ထလိုက်၏ ။

သို့ရာတွင် ကိုယ်ကို ကွေးညွှတ်ပြီးမှ အစွမ်းကုန် ဆန့်ထုတ်ကန်လိုက်သော နောက်ခြေကန်ချက်ကြောင့် လွင့်ဝဲသွားကာ ဖင်ထိုင်ကျပြန်သည်။ ဓားကတော့ မလွတ်၊ သူကလည်း လွင့်သွားသူနောက် မလိုက်ဘဲ စိုက်ထားခဲ့သည့် လှံကို လွှဲယမ်း ပစ်လိုက်ရာ လူညိုထွား၏ နောက်မှ ထွက်လာသူကို ထိ၍ နောက်ဆုတ် လန်ကျသွားသည်။

"ဟာ.. ထိသွားပြီဟေ့"

*

မင်းလှမင်းခေါင်၏ တပ်တွင်းသို့ လူတစ်ယောက် ဝင်မွှေသွားသည် ဟူသော သတင်းသည် ချက်ချင်း လက်ျာဘီလူးထံ ရောက်လာ၏ ။

"ဘာဖြစ်သွားကြသေးလဲ.. အမြန်ပြောစမ်း"

"လူပေါင်း ၅၀ ကျော် အထိအပါး ရှိပါတယ်။ ပွဲချင်းပြီးသူ ၂၀ ခန့်အထိ မထင်မှတ်ဖွယ် အလစ်အငိုက် အတိုက်ခံလိုက်ရပြီး.."

"မလိုတာတွေ မပြောစမ်းနဲ့၊ ဦးတွန် ထိသွားသေးလား"

"လက်နက်တော့ မထိပေမယ့် နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ် ကိုင်ပေါက်ခံလိုက်ရတယ်။ ဗိုလ်မှူးကြီးက လက်ချည်းသတ်မယ် စိန်ခေါ်လို့ အဲသည် အရူးက လက်နက်ကို ချခဲ့ပြီး ဖက်ပြိုင်သတ်သွားတာ"

"ဗိုလ်တွန် သင်းကို မနိုင်ဘူး ဟုတ်စ"

"နောက်ဆုံးအကြိမ် အလဲမှာ သင်းက ဗိုလ်မင်းလည်ကို ကုပ်မည်လက်အလှမ်း ဗိုလ်မင်းကြီးက အောက်က ပြန်တွန်းထားတုန်း ဘေးက တပ်သားတွေ ဝိုင်းထိုးကြတာနဲ့"

"ထိသွားသေးလား"

"ထိမယ် ထင်ပါတယ်"

"အခု ဘယ်ရောက်သွားလဲ"

"သေနတ်အစု ရောက်လာပြီး ဝိုင်းပစ်လို့ ပြန်ထွက်သွားတယ်"

"လာတဲ့ဘက်ကိုပဲပေါ့"

"ဟုတ်ပါတယ်"

"တကယ့်ယောက်ျားပဲ၊ တပ်ကြီးထဲကိုတောင် မကြောက်မလန့် ဝင်လာရဲတယ်။ သူ ဘာလို့ ဒီလောက် အငြိုးတကြီး လူသတ်ချင်နေရပါလိမ့်။ ဘာဖြစ်ဖြစ် ငါတို့တပ်တွေအတွက် အန္တရာယ်ရှိတယ်။ ငါ လာခဲ့မယ် လို့ ဗိုလ်မင်းတွေကို ပြောလိုက်ပါ။ ဦးကောင်းတပ်ကိုပါ လှည့်ပြောချေ မောင်မင်း"

"အမိန့်တော်အတိုင်းပါ"

လက်ျာဘီလူးက ဘုရားထူးသည်ကို မကြိုက်ကြောင်း သိ၍ အဆုံးသတ်၌ ဘုရားဟု မပါအောင် သတိထားပြောရင်း လာပြောသည့် မြင်းသည် ပြန်သွားသည်။ ဒဏ်ရာ ဆေးအုံပြီးသော ငသူရိန်က သူလည်း လိုက်ခဲ့မည် ဆိုရာ

"ဗိုလ်မင်းတွေနဲ့ ဆွေးနွေးရမှာ ငသူရိန်"

ဟု ဆိုမှ နောက်ဆုတ်သွားသည်။ ထိုလူကို တိုက်မည်ဆိုလျင် သူ့ကိုခေါ်ပါ၊ မကျေပွဲ နွှဲလိုပါသည်ဟု တောင်းဆိုနေသေးသည်။

"ဟိတ်.. တို့သုံးယောက်လုံး အရူးနဲ့ကျမှ ခံလိုက်ရသဆို"

ဦးကောင်းက ဝင်လာလာချင်း ဆီးပြောသဖြင့် ထိုင်နေကြသည့် လက်ျာဘီလူးနှင့် ဗိုလ်တွန်အပြင် ဦးနှောင်းပါ ပြုံးလိုက်မိသည်။

"အရူးပေမယ့် တကယ့်လူ အာဂသတ္တိဗျနော် မင်းကြီး"

"ငါ့တပ်ထဲ ဝင်ပြီး ငါ့ကို စော်ကားသွားတာဟာ ချီးကျူးရမလိုတောင် ဖြစ်နေသဟိတ်"

"သင်းကို မနိုင်ကြတော့ဘူးလား မောင်တို့"

"ကျွန်တော်တော့ မနိုင်နိုင်တာ အမှန်ပဲ၊ ဟောဒီက ဦးနှောင်းများ နိုင်မလားလို့"

ဟု လက်ျာဘီလူးက တို့ပေးလိုက်ရာ ဦးနှောင်းက ပျာပျာသလဲ လက်ကာပြပြီး

"မလုပ်လိုက်ပါနဲ့ကွယ်၊ အရူးကစားတာ ခံရပြီး သေရတဲ့ ဗိုလ်မင်း ရယ်လို့ ရာဇဝင် အသွမ်းခံနေပါ့မယ်။ မောင်တို့ပဲ ကြံကြ၊ ကျုပ်က ဆန်းနေလို့ လာနားခံတာ"

ဗိုလ်တွန်တို့က လက်ျာဘီလူးအား ကြည့်လိုက်ကြကာ

"မင်းမှာ ဘာအကြံအစည် အစီအမံများ ရှိသလဲ ငစံ"

"ကျွန်တော် နိုင်နိုင်မယ့် အရေးမဟုတ်ဘူး ထင်ပါတယ် ဦးတွန်၊ သူက လက်စွမ်းထက်လွန်းနေတာ လူမက နတ်စစ်သည်တမျှပဲ။ ကျွန်တော်တို့ တိုက်လံသမျှ သူ့အတွက်တော့ လက်နက်တွေ လာဆက်နေသလို ဖြစ်နေပုံရတယ်။ သင်းသာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ပြောတတ်ရင် ရှက်လွန်းလို့ နေဝံ့မှာမဟုတ်ဘူး"

"မလုပ်လိုက်ပါနဲ့ ငညိုသူရယ်၊ သည်အရေးမှာ မင့်အားကို ယူဖို့ အများကြီး မျှော်လင့်စရာ ရှိသေးသာပ။ သူက လက်ကောင်းရင် တို့က အကြံကောင်းရလိမ့်မယ်။ သင်းမှာ အားနည်းချက်ကလေးများ မမြင်ခဲ့ဘူးလား"

"အားနည်းချက်... အင်း၊ ဒီအတိုင်းတော့ ဘာအားနည်းချက်မှ မတွေ့ဘူး။ စိတ်မမှန်ဘူး ထင်ရတာ ရယ်၊ ယောက်ျားကောင်း ပီသလွန်းတာရယ်ကို အခွင့်အရေး ယူသင့်သလား မပြောတတ်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့်အမြင်အရတော့ အဲဒါတွေအပေါ် အခွင့်ကောင်း မယူသင့်ပါဘူး"

"ရှင်ညိုငဲ့.. လူလူချင်း သာမန်ဆိုရင်တော့ မှန်သာပေါ့ကွဲ့။ သင်းက စိတ်ချို့ယွင်းနေသာရယ်။ လူတွေ အများကြီးကိုလည်း စိတ်ထင်တိုင်း သတ်ဖြတ်နေသာ မဟုတ်လား။ သည်လို လူမျိုးကိုတော့ နိုင်သည့်ဘက်က တုံ့ပြန်သင့်ရဲ့ မဟုတ်ဘူးလား"

"သူက ယောက်ျားပီသစွာ ရှေ့က ရင်ဆိုင်တဲ့အပြင် တစ်ယောက်နဲ့အများ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်တို့က ပျော့ကွက်ရှာပြီး လုပ်ကြံသင့်ပါရဲ့လား"

"ပျော့ကွက်မရှာဘဲ မင်း နှိမ်နင်းနိုင်လို့လား"

"ရဲစက်ကျော်ခေါင်တို့ အရေးလွန်တို့.."

"ငါတောင် မနိုင်တာကို ကောင်လေးရ၊ နင် ငခင်ပါး ကို မျက်မုန်းကျိုးနေလေသလား"

ဗိုလ်တွန်က ဝင်နောက်လိုက်သည်။ လက်ျာဘီလူး သူ့ဘက်လှည့်သွားလျက်

"ဦးတွန်နဲ့ ကျွန်တော် ပေါင်းပြီး.."

"နေဦး.. နေဦး၊ ငါပြောဦးမယ်။ ဒီကောင့်ကို ကြောက်လို့တော့ မဟုတ်ဘူး။ စမားမှာ မွန်တွေ တပ်တည်ဖို့ မြေနေရာ လာကြည့်သွားတာ ကြားလိုက်သလား။ အဲဒီအရေးအတွက် ငါတို့သခင်က ငါ့ကို လွှတ်ပြီး ဖြေရှင်းခိုင်းလိမ့်မယ်ထင်တယ်။ ငါ အမိန့်တော်ကို စောင့်နေရလိမ့်မယ်"

ဦးကောင်းကလည်း

"ငတွန်မဟုတ်လည်း ကျုပ်ကို စေမှာပ။ အဲသည်စိတ္တဇ သူသတ်သမားကိုတော့ မင့်ပဲ ကိုင်တွယ်စေချင်သယ် ငညိုသူ၊ မင်းနဲ့မှ ဖြစ်မယ် ထင်သာပဲ"

လက်ျာဘီလူး အကြံတစ်ခု ရသွား၏ ။ ကျဉ်းထဲကြပ်ထဲ၌ ဉာဏ်ထွက်လေ့ ရှိသည့်အတိုင်း စွန့်၍ လုပ်ရန် ဗိုလ်မှူးများနှင့် တိုင်ပင်သည်။ ဦးကောင်းတို့က စိတ်ပူစွာဖြင့်ပင် ခွင့်ပြုလိုက်ကြရာ သူသည် တပ်သို့ လျင်မြန်စွာ ပြန်လာပြီး လူများကို စုစည်းစေလိုက်သည်။

"သည်တစ်ခါ လုပ်ရမှာက အကြောက်အလန့်မရှိသူများချည်း လိုတယ်။ ငါတို့ဟာ မနိုင်နိုင်တဲ့ ရန်သူကို စိတ်ဆွပြီး ပြေးကြရမယ်။ အဲဒီလူရဲ့ လက်စွမ်းကိုလည်း မင်းတို့ သိကြပြီးသားပဲ။ ပြေးမလွတ်လို့ သူ မိသွားရင် သေမယ်၊ ကံမကောင်းရင် သေမယ်။ သူကတော့ သေမှာ မဟုတ်ဘူး"

အဲဒီလို အလုပ်မျိုးကို တပ်မှူး ဘာကြောင့် လုပ်တာလဲ ဟူသော အမေးမျက်လုံးများဖြင့် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကြည့်နေကြသော တပ်သားများအား

"ငါတို့လူတွေအတွက်တော့ အများကြီး အကျိုးရှိပါလိမ့်မယ်၊ ဒါ့ကြောင့် အနစ်နာခံ စွန့်ဝံ့သူ၊ သေမှာ မကြောက်သူ မြင်းရည်တက် ဘီလူးတပ်သားတွေချည်း ထပ်ဖွဲ့ပြီး တောထဲက လူသတ်သမားကို မျှားထုတ်ဖို့ ဘယ်သူလိုက်မလဲ"

အများစုက လက်များထောင်လိုက်ကြသည်။ ထိုမျှ လူများနေလျင်လည်း အကျအဆုံး များသည်ကလွဲ၍ အကျိုးမရှိ။ ထို့ကြောင့် လက်ျာဘီလူး တစ်ခဏချင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ကာ

"ငသူရိန်ကတော့ ဒဏ်ရာရထားလို့ ဒီတစ်ကြိမ်ကို မလိုက်ပါနဲ့။ ငါနဲ့ ရဲရောင်သူ ၄ ယောက်ပဲ သွားကြမယ်"

ထိုအခါ ငသူရိန်က

"ဒဏ်ရာက မဖြစ်စလောက်လေးပါ ၊မနာပါဘူး။တပ်မှူးလည်း အနာနဲ့ ထွက်ရတာမို့ ကျွန်တော် လိုက်ပါရစေ"

"လိုက်ချင်ရင် ဆန်ဝါးကြကွာ၊ ဆန် လက်တစ်ဆုပ်ဆီ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး ဝါးကြ"

ဘာကြောင့် ဝါးခိုင်းမှန်း မသိသော်လည်း ဆန်များ ယူငင်၍ ဝါးလိုက်ကြသည်။ ခံတွင်းထဲ ရောက်၍ မကြာသေးမီ

"ရပြီ.. လက်ဝါးပေါ် ထွေးလိုက်ကြ"

လိုက်လိုသူများက ခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ကြ၏ ။ လက်ျာဘီလူးက ရှေ့ဆုံးမှသူ လက်ထဲရှိ ဆန်ကို ငုံ့ကြည့်ပြီး

"မင်း အဲဒီကောင်နဲ့ ပြန်တွေ့ရမှာကို စိုးရိမ်စိတ် ဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား"

၄တပ်သား အံ့သြသွား၏ ။ ပြုံးကြည့်နေသော လက်ျာဘီလူးကို မညာဝံ့ဘဲ

"မှန်ပါတယ်၊ ကြောက်တာတော့ မဟုတ်ပေမယ့်.."

လက်ျာဘီလူးက ပခုံးပုတ်၍

"ငါလည်း စိုးရိမ်စိတ် ဖြစ်မိတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် လုပ်ကို လုပ်ရတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးတဲ့ အခါကျ ရင်ဆိုင်ဖို့ သတ္တိတွေ အလိုလို ရှိလာပြီး ဘာရွံ့နေတာမှ မရှိတော့ဘူး။ သူလည်း အတူတူပဲ.. ဟိုလူကို ရွံ့နေတယ်"

ဟု နောက်တစ်ယောက်ကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ပြော၏ ။

"ရှေးက အိန္ဒိယမှာ တရားစီရင်တဲ့အခါ ဆန်ဝါးခိုင်းပြီး ဆုံးဖြတ်တဲ့ ဓလေ့ ရှိခဲ့ဖူးသတဲ့။ အပြစ်လုပ်ထားသူဟာ ကြောက်နေတဲ့အတွက် အာခံတွင်း ခြောက်ပြီး ဆန်ကို တံတွေးမစိုဘူး လို့ ကြားဖူးတယ်။ ဆန်စိုစွတ်မနေတဲ့သူ အပြစ်ရှိတယ် လို့ ဖြတ်ထုံးရှိခဲ့တာပေါ့"

လက်ျာဘီလူးက ဆန်ဝါးခိုင်းရသည့် အကြောင်းကို ရှင်းပြ၏ ။

"ငါ့လူတွေက အပြစ်လုပ်ထားတာလည်း

မဟုတ်ဘူး၊ မြင်းရည်တက် ရွေးသလို လက်သည်းအပ်စိုက် လှံဖျားပြေးဝင် အနာခံနေစရာလည်း မလိုတဲ့ သတ္တိကောင်း စွန့်ဝံ့သူချည်းပါပဲ။ အဲဒီထဲကမှ ငါက မနိုင်နိုင်တဲ့သူကို ရင်ဆိုင်ရမှာ သိလျက်နဲ့ စိုးစဉ်းမှ မကြောက်၊ ခံတွင်းတောင် မခြောက်တဲ့ ရဲရဲတောက် သတ္တိပြောင်သူတွေကို လိုချင်တာပဲ"

ဟု ဆိုကာ ငသူရိန်၊ ငခေါင်းဖြူ၊ ငအောင်မော်၊ ငရွှေ တို့ကို သူနှင့်အတူ လိုက်ပါရန် ရွေးချယ်လိုက်လေသည်။ 

 (ဆက်ရန်...) စိတ္တဇ (၇)

Written by သင်္ခရာဇာ

End date: May 8, 2022