Translate

ဟံသာဝတီသို့ (၁၇)

    အတွင်းအုတ်မြို့ကြီး၏ အပြင်ဘက်၊ ဆူးစည်းရိုးများနှင့် ရံတပ်များ၏ အနောက် လက်လုပ်လက်စား ဆင်းရဲသား အလုပ်သမားများ နေထိုင်ကြရာ ပျံကျရပ်တစ်ခု၏ စျေးတန်းငယ်တစ်ခုအနီးတွင် ဖြစ်သည်။ 

 

            လက်ျာဘီလူးနှင့် တပ်သားအချို့သည် သာမန်ရဲမက်များကဲ့သို့ ဆိုင်တစ်ခု၏ ဝါးထိုင်ခုံများ၌ ထိုင်နေကြ၏ ။ ထိုဆိုင်သည် တိတ်တိတ်ပုန်း ချက်သော ချက်အရက်များပါ ရသော်လည်း သူတို့ကတော့ ဘာမှမမှာရသေးဘဲ အမောဖြေနေကြသည်။ 

 

           အခြားစားပွဲများတွင်မူ သောက်စားနေကြသူများ၊ စကားပြောနေသူ ခဏတဖြုတ် နားကြသူများ ရှိနေကြ၏ ။ လူစည်ကားသည့် အရပ်မို့ ဖုန်တထောင်းထောင်း လှည်းတကျွီကျွီနှင့် ဆူညံနေချိန်၊ ရသေ့တစ်ဦးနှင့်တူသော သူရူးတစ်ယောက်သည် ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ကပ်လာရာမှ စားပွဲပေါ် တင်ထားသော လက်ျာဘီလူး၏ ဓားကို ကောက်ကိုင်လိုက်လေသည်။

 

"ဟိတ်.. ဘာလုပ်တာလဲ" 

 

            လက်ျာဘီလူး၏ အနောက်ဘက်မှ လာသည်ဖြစ်၍ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ တပ်သားက မြင်ပြီး ဓားအိမ်နှင့် လှမ်းလိုက်သည်။ လက်ျာဘီလူးလည်း လန့်သွားပြီးမှ သူရူးမှန်း သိ၍

 

"မလုပ်ပါနဲ့၊ သူ တစ်ခုခုကို စိတ်ဝင်စားလို့ ဖြစ်မယ်"

 

             ဆိုကာ ဓားအိမ်ကိုသာ ဖိထားလိုက်သည်။ သူရူးသည် ဓားလက်ကိုင်ကို ပွတ်သပ် ဆွဲထုတ်ကြည့်လိုက်ပြီး

 

"သြော်.. ဟုတ်တာပဲ။ ဒီကပဲ"

 

"ဘာဟုတ်တာလဲ အဖိုးကြီး" 

 

              ဘေးမှ စစ်သည်က မျက်ခြေမပြတ် အကဲခတ်ရင်း မေးရာ ဓားသွားကို စိတ်ဝင်စားနေသည့် အဖိုးအိုကြီးက "ဘူး.. ဘူး" ဟု ဖြေ၏ ။ လက်ျာဘီလူးကတော့ သူ့ဓားကို စိုက်ကြည့်နေသော အရူးအဖိုးအိုကြီးကိုသာ လေ့လာနေသည်။

 

              ဖြူကြောင်ထိုးထောင်သော ဆံပင်များနှင့် အညိုရင့်ရောင် အဝတ်များက ယောဂီလိုလို ရသေ့လိုလို ထင်ရပြီး အိတ်အတွင်းတွင်လည်း လက်ဆီဖြင့် ပြောင်နေရသော သစ်သားပုတီးတစ်ကုံးကို တွေ့ရ၏ ။ ဝါးတောင်ဝှေး အကောက်ကြီးက အမြစ် အဆစ် အတက်များဖြင့် ပြည့်နေသည်။

 

"တပ်.. တက်.. တတ်၊ ဒါဘာလဲ"

 

              အဖိုးအို စကားကြောင့် သူတို့ ပြုံးလိုက်ကြရသည်။ အခြားဝိုင်းများကလည်း ရဲမက်များထံမှ ဓားကို စူးစမ်းနေသည့် အရူးကြီးအား စိတ်ဝင်စားကာ ကြည့်ရှုနေကြပေသည်။ အဖိုးအိုသည် ဓားကို မြင်စက ခေါင်းကို အငြိမ်မနေ၊ တစ်ဖက်မှ တစ်ဖက်သို့ စောင်း၍ စောင်း၍ ကြည့်နေရာမှ တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက်လာ၏ ။

 

 "ဒါ ဘာလဲ၊ ရန်နိုင်ဓား။ လူသင်္ချိုင်းအကြီးစား"

 

             သူ့စကားကြောင့် လက်ျာဘီလူး စိတ်ဝင်စားလာပြီး မှီနေရာမှ ထလိုက်ကာ 

 

"သံရှင်ဓားလို့ ဆိုပါတယ်" 

 

              ဟု ပြော၏ ။ သူရူးအိုသည် သူ့ကို လှည့်ကြည့်၍ အရေးမပါဟန် ပြုပြီးမှ ရုတ်တရက် ပြန်ကြည့်သည်။ သေသေချာချာ ကြည့်သည်။ 

 

"သြော်.. သြော" 

 

             ဆတ်ခနဲ ရင်ဘတ်မှ ဟနေသော အင်္ကျီကို ဆွဲလိုက်သဖြင့် လက်ျာဘီလူးက သတိအနေအထားဖြင့် ဓားကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ရင်ဘတ်မှ ဘီလူးခေါင်း တစ်ပိုင်းတစ်စ မြင်သွားသော အရူးကြီးက

 

"ဟိတ်.. မောင်ရင်လောင်း" 

 

               ဟု ထအော်လိုက်ပြန်သောကြောင့် လန့်သွားကြပြီး ပြုံးမိကြပြန်သည်။ အဖိုးအိုသည် သွက်သွက်ခါ ရူးနေသည် မဟုတ်ဘဲ ယဥ်ယဥ်လေးနှင့် တစ်ခါတစ်ခါ စိတ်လွတ်သွားတတ်ဟန် ရှိ၏ ။

 

"နင် များနေပြီ။ ငါ့ကို နှစ်ခု ပြန်ပေး"

 

"ဟင်" 

 

"ဘာတွေ များတာလဲ၊ တပ်မှူး ကျုပ်တို့ကိုလည်း တစ်ခုစီ ပေးဦးဗျ နော်"

 

             တပ်သားတစ်ဦးက နောက်ပြောင်လိုက်ရာ

 

"တန်သလား နင်နဲ့။ အရောင်အဝါ ညှိုးပြီး စန်းခမ်းသုညမှာ ရာဟုရောက်နေတဲ့ ကောင်က။ နင့်ဘာသာ ပြိတ္တာဘဝနဲ့ နောက်လကစပြီး ဟောဟိုရှေ့ ဇရပ်ကြီးမှာ နေရမှာ။ ငါက အတွင်းတော်ဝင်တော့မှာ အကောင်ရဲ့"

 

             ဟု အရူးကြီးက လက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးလျက် စနောက်လိုက်သူကို ရန်တွေ့နေရာ ထိုသူမှာ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားသည်။ အခြားဝိုင်းတစ်ခုမှ လူတစ်ဦးက

 

"သည်ရသေ့ရူးကြီး ရောက်နေတာ စစ်မဖြစ်ခင်ကတည်းကပါ။ သူ ဝင်လာရင် လာဘ်ကောင်းလို့ လူတွေက ကျွေးမွေးထားကြတာ။ တစ်ခါတစ်ခါ ဗေဒင်ဟောတယ်ခင်ဗျ"

 

               ဟု လှမ်းပြောသည်။ လက်ျာဘီလူးက

 

"သူဟောတာ မှန်သလား" 

 

              မေးသော် ဆိုင်ရှင်က ဝင်၍

 

"ဘာတွေပြောမှန်းကို နားမလည်ပါဘူးဗျာ။ မျက်နှာကို ကြည့်ဟောတာပဲ.. ဆိုင်မဆိုင်လည်း မသိဘူး။ မှန်သလိုလို ရှိတဲ့အခါလည်း ရှိတာပေါ့"

 

"အတိတ်ကို ဟောသလား၊ အနာဂတ်ကို ဟောသလားဗျ"

 

"ဘာကို ​ဟောလို့ ဟောမှန်းကို မသိတာပါဗျာ။ ကိုရင်ပဲ မေးကြည့်ပါတော့"

 

              လက်ျာဘီလူးက သူ့လက်ဖြန့်ပြလျက် ရှေ့သို့ထိုးပေးပြီး 

 

"ကျွန်တော့်ကိုရော ဟောပေးနိုင်မလား ဘကြီး" 

 

"လက္ခဏာတွေကတော့ အကုန်ပြောင်းနေရောပေါ့" 

 

"ဒါဆို မျက်နှာကြည့် ဟောဗျာ" 

 

"ဟောပြီးပါပကော" 

 

"ဟုတ်လား၊ ဘာတဲ့လဲ"

 

"ဘုန်းကြီးလို့ အသက်မရှည်၊ အနာမတွေ့ ဘေးမတွေ့၊ ဆေးတော်ကို ယူ လှူနိုင်မှ အပါယ်ဘဝ လွတ်မလေ့"

 

"ခင်ဗျာ" 

 

"ငါ့ကို နှစ်ခု ပြန်ပေး" 

 

"ဘာတွေလဲ" 

 

"ဆေးနဲ့ ဓား" 

 

"ဟာ.. ဘာဆေးမှ မရှိသလို ဓားလည်း ပေးလို့ မရပါဘူး" 

 

"နင်မပေး ငါမကျွတ်ဘူးပေါ့.. ဟိန်ဟိန်" 

 

"ဒုက္ခပဲ၊ ကျွန်တော်က ဘယ်လို ပေးရမှာလဲ"

 

"ခြစ်ယူမယ်လေ့ ခြစ်တော့မယ်"

 

"ယူဗျာ" 

 

              လက်ျာဘီလူး၏ အရူးနှင့် စကားပြောခန်းကို ဆိုင်အနီးဝန်းကျင်ရှိ လူများ တဝါးဝါး ပွဲကျနေကြ၏ ။ ရသေ့ရူးကြီး၏ မျက်လုံးများကတော့ ဓားအပေါ် မသင်္ကာဖွယ် ဝေ့ဝေ့နေတတ်သည်မို့ သတိထားနေရသည်။ ရသေ့ကြီးက အိတ်ထဲမှ အထုပ်ကြီးတစ်ထုပ်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

 

              ထို့နောက် ဖြည်ချကာ ပစ္စည်းမျိုးစုံအနက်မှ စက္ကူတစ်မျိုးဖြင့် ထုပ်ထားသည့် ကျောက်စလေးတစ်ခုကို ယူလိုက်ပြီး ဓားပေါ်တင်မည်ပြုရာ

 

"ဘာလုပ်မလို့လဲမသိဘူးနော် တပ်မှူး၊ သတိထားဦး"

 

"ဘကြီး အဲဒါ ဘာလုပ်မှာလဲခင်ဗျ" 

 

"ငါ့အကြွေး ပြန်တောင်းတာဟေ့၊ နင်ပဲ ယူတော့ဆို"

 

                သူတို့ ကြည့်နေလိုက်ကြရာ အဖိုးအိုသည် လက်ကာအနီးရှိ ဓားသွားကို ကျောက်စနှင့် ခြစ်လိုက်၏ ။ ကျောက်ပေါ်တွင် ရွှံ့နက်များသဖွယ် သံသားအချို့ လိပ်ပါသွားသောကြောင့် အနီးကပ် ရှိနေသူများနှင့် လက်ျာဘီလူးတို့ အံ့သြသွားကြရ၏ ။

 

"ဟာ.. သံတွေ ခြစ်ယူသွားပြီ" 

 

"အဲဒါ ဘာလဲ၊ သံထက်တောင် မာသလား"

 

            အဖိုးအိုကတော့ ပါလာသည့် သံစများကို စက္ကူထဲ အလျင်အမြန် ထည့်ပြီး ကျောက်ကလေးကို အဝေးသို့ ဖျတ်ခနဲ လွှင့်ပစ်လိုက်တော့သည်။ 

 

"ဟယ်.. သွားရှာစမ်း၊ သွားရှာစမ်း"

 

             ဟု ရဲမက်တစ်ဦးက အော်၏ ။ လူ သုံးလေးယောက် ပြေးသွားပြီး ရှာကြချိန် သူရူးကြီးက ကျီးကန်းတောင်းမှောက် မျက်လုံးများနှင့် ဘေးဘီကြည့်ရင်း 

 

"အဝမှာ ပြန်ဆုံရရင် ကျုပ်အစောင့် ပြန်အပ်ဖို့ ပြင်ထားနော် မောင်ရင်လောင်း နတ်ဘီလူးလေး" 

 

                 ပြောပြောဆိုဆို စိတ်ထင်ရာ လျှောက်ပြောရင်း တရွေ့ရွေ့ ထွက်သွားလေ၏ ။ လက်ျာဘီလူးကတော့ ထူးဆန်းလှသော အကြောင်းများကို တစ်စုတည်း တွေ့လိုက်ရသလို မှင်တက် ကျန်ခဲ့သည်။ 

 

               အဖိုးအို ခြစ်သွားသော အစင်းခွက်ကြီးမှာ တစ်ပတ်ကျော်သည်အထိ မပျောက်သဖြင့် သောကရောက်ခဲ့ရသေးသည်။ နောက်မှ သတိမထားမိဘဲ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်သွား၍ တော်တော့်သည်။ ထိုအတွင်း ဘယ်ကျော်တို့ကို တိုက်သော်လည်း သက်စွန့်ခုခံနေကြသောကြောင့် အရေးမလှ မြို့မကျသေး။

 

               နောက်ဆုံးတွင် ထုံးစံအတိုင်း ညတက်မည့် လူကောင်းတစ်ရာ ရွေးရတော့၏ ။ ကဆုန်လပြည့်ကျော် လေးရက် လမထွက်မီ မြို့ကို အရတက်ကာ ဟံသာဝတီအား နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ဝင်စီးကြပေတော့မည်။ လက်ျာဘီလူးကိုယ်တိုင်ကား မလိုက်၊ အတွင်းရန် အပြင်ရန်များ ရှိနေသောကြောင့် ဗိုလ်တွန်က သူနှင့်အတူသာ ဝင်ရမည် ဆိုလေသည်။

 

              လက်ျာဘီလူးကလည်း ပင်းဗိုလ်မှူး၊ ထီးလင်းစော်ဘွား စသည့် မသင်္ကာသူ မှန်သမျှကို ရှေ့ဆုံးမှ ဝင်၍ ဗညားဒလ၊ စောဗြတို့ကို လက်ရဖမ်းရမည်ဟု အမိန့်ထုတ်ထားလိုက်သည်။ တိုက်ရည်ခိုက်ရည် ကောင်းလှသော မတ္တရာမွန်တို့နှင့်လည်း ဖက်ပြိုင်စေ၏ ။ 

 

              သူသည် ဟံသာဝတီမြို့တွင်းသို့ နှစ်ကြိမ်ခန့် ရောက်ခဲ့ဖူး၍ ကောင်းစွာ သွားလာတတ်ခဲ့သည့်အတိုင်း မှတ်သားမိသော နေရာများနှင့်တကွ စောဗြ၏ အိမ်တော်၊ ဗညားဒလ စံအိမ်တို့ကိုပါ အတိအကျ လမ်းညွှန်ချက်ထုတ်လျက် စေခိုင်းလေရာ ညွှန်ကြားခံရသူများမှာ ဤမျှ အတိအကျ အဘယ်သို့ သိနေသနည်းဟု အံ့အားသင့်ကြရ၏ ။

 

             ဘုရင့်ညီတော်များနှင့် သားမယားများ မလွတ်စေနှင့်၊ ဤနေရာ ဤထောင့် ဤတစ်လျှောက် အရောက်သွား၍ စောင့်ကြိုဖမ်းကြရမည်ဟု ဟံသာဝတီသားတစ်ဦးအလား လမ်းညွှန်နေသည်ကို ဗိုလ်မင်းအများ မျက်လုံးပြူး ကြည့်နေကြသော်လည်း သူကတော့ မသိဟန်ပြုလျက် စစ်ရေး ဆွေးနွေးတိုင်ပင်မပျက်။

 

               သူ၏ ဘုန်း လက်ရုံးနှင့် လုပ်ကြံမရလောက်အောင် လည်ဝယ်လှသော ဉာဏ်တို့ကြောင့် မည်သူမျှ မကြံစည်ဝံ့တော့ဘဲ လက်လျှော့နေကြရပြီ။ လက်ျာဘီလူး ပါးလွန်း နပ်လွန်းသည်၊ လည်လွန်းသည့် ဘီး အချိန်တန်လျင် ရပ်ရစမြဲ ဟု နှလုံးသွင်းကြရတော့ပြီ။

 (ဆက်ရန်..) ဟံသာဝတီသို့ (၁၈)

 Written by သင်္ခရာဇာ

End date: July 1, 2022

No comments:

Post a Comment

ဟံသာဝတီသို့ (ဇာတ်သိမ်း)

       သစ်ပင်အောက်တွင် ရသေ့ရူးကြီး တစ်ဦးသည် မြေပေါ် လေးထောင့်ကွက်များ၊ မျဥ်းကြောင်းများ ရေးခြစ်ရင်း နှုတ်မှလည်း အဆက်မပြတ် ရေရွတ်နေ၏ ။   ...