သူရဲကောင်း (၇)

ကျဲကျဲတောက် ပူနေသည့် နေရောင်အောက်တွင် လမ်းမထက်၌ တံလျှပ်များ တလွန့်လွန့် ထနေ၏ ။ မြို့တွင်းဘက် ဝင်လာပြီ ဖြစ်သောကြောင့် တဲအိမ်စုတ်စုတ်များကို ကျော်လွန်ခဲ့၍ အိမ်ကြီးအိမ်ကောင်းများကို တွေ့လာရသည်။ ရှေးဟောင်းဘုရား ပုထိုးများသည်လည်း ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှု အားနည်းခြင်းကြောင့် ယိုယွင်းစ ပြုနေပြီး အချို့မှာ ထုံးဖြူပင် မရှိတော့ဘဲ မြက်ပင် ညောင်ပင်များ ပေါက်နေပေပြီ။

သူက ကွေ့ကောက်သော လမ်းရိုးကြီးအတိုင်း မြင်းကို ဆွဲလျက် လျှောက်လာရင်း လမ်းဆုံလမ်းခွ မရောက်မီ တစ်နေရာတွင် ရပ်တန့် ငေးမောနေလေသည်။ ဤ အရပ်တွင် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်နီးပါးခန့်က ဆရာတော်တစ်ပါးနှင့် စတင် ဆုံစည်းခဲ့ရသည်။ ဤနေရာ၌ မိမိက လမ်းဘေးဆင်း၍ ရှိခိုးဦးချသည်ကို ဆရာတော်က ငဲ့စောင်း ကြည့်သွားခဲ့၏ ။ ယခုအခါ မိမိက ကန်တော့လိုပါသော်လည်း ခံယူမည့်ပုဂ္ဂိုလ် မရှိတော့သလို မိမိအား ကြည့်မည့်သူလည်း မရှိပြီ။

သူသည် ခေတ္တမျှ ရပ်တန့်လျက် အတိတ်ကို အောက်မေ့နေပြီး လမ်းဆုံအနီးရှိ စေတီဟောင်းငယ် တစ်ဆူရှိရာသို့ ဦးတည်လာခဲ့သည်။ မြင်းကို အရိပ်ရသော သစ်ပင် နှစ်ပင်အကြား ချည်ခဲ့ကာ ရင်ပြင်ပေါ်သို့ တက်၍ ပူလောင်လှသည့် အုတ်များပေါ်၌ပင် ဝပ်တွားကန်တော့လိုက်သည်။ မညီညာသည့် အုတ်နီကြီးများအကြားမှ တိုးထွက်လာသော မြက်ပင်ကလေး အချို့ကြောင့်သာ အပူဒဏ် သက်သာရာ ရတော့သည်။

ဤမြို့ကြီးသည် ရှေးယခင်က မင်းနေပြည်တော် ဖြစ်ခဲ့၏ ။ မြို့ရိုး ပြအိုးများနှင့် အလွန်ခိုင်မာ တောင့်တင်းခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော် ယခုအခါ နန်းတော် မြို့ရိုးတို့ကို မမြင်ရတော့ဘဲ မြို့၏ အလယ်တစ်ဝိုက်တွင်သာ အိမ်ကြီးရခိုင်များကို တွေ့နိုင်ပြီး အခြားအရပ်အကွက်များတွင်မူ ဆင်းရဲသားတို့၏ သရုပ်သကန်တို့သာ ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေတော့ပြီ။ ဤစေတီငယ်သ်ာလည်း ရှေးက စည်ကားသပ္ပါယ်ခဲ့လိမ့်မည် မှန်သော်လည်း ယခုတော့ ဖူးမြော်မည့်သူပင် မရှိ ဖြစ်နေခဲ့သည်။

စေတီပရဝုဏ် အုတ်တံတိုင်းအတွင်းမှ ရပ်ရင်း လမ်းပေါ် မျှော်ကြည့်လိုက်ရာ မြင်းတစ်စီးနှင့် လူတစ်စုသည် စစ်ကိုင်းတောင်ရိုးလမ်းအတိုင်း တက်သွားကြသည်ကို မြင်ရ၏ ။ မြင်းပေါ်မှ လူက သူရှိရာဘက် အနည်းငယ် လှည့်လိုက်ချိန်တွင် သူ မမျှော်လင့်ဘဲ ဝမ်းသာသွားရ၏ ။

"သူရိန်.. ငသူရိန်ပါလား"

သူရိန်ကတော့ သူ့ကို မမြင်ချေ။ မြင်းလွန်နေပြီ ဖြစ်ရာ မကြာမီ ကျောခိုင်းသွားပေတော့မည်။ အနီလက်ရှည်၊ ဝတ်စုံ အစိမ်းနှင့် ခန့်ညားလှသော အသွင်ပြင်ကို မြင်ရသဖြင့် သူ ကြည်နူးနေမိသည်။

"ငသူရိန်တောင် ပခုံး နှစ်ထပ်နဲ့ တပ်ပေါင်းဗိုလ်ကြီး ဖြစ်နေပါလား"

သူသည် အတန်ကြာသည်အထိ ဘုရားဖူး တက်သွားကြသည့် လူစုကို ပြုံးပြုံးကြီး ငေးကြည့်နေ၏ ။ သူရိန်ကိုမူ လိုက်မခေါ်မိ။ နှုတ်ဆက်ချင်သော်လည်း မသင့်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူ့ကို မြင်လျင် သူရိန်သည်လည်း အလွန်ဝမ်းသာလိမ့်မည် မုချ၊ ထို့နောက် မေးမြန်းစုံစမ်း၍ မဟာနော်ရထာထံ ရောက်လာလိမ့်မည်။ သူ့အား တောင်းရန်လည်း ကြိုးစားပေလိမ့်မည်။ မဟာနော်ရထာက မည်သို့မျှ ခွင့်ပြုမည်မဟုတ်။

အကယ်၍ ခွင့်ပြုခဲ့သည် ဆိုလျင်လည်း သူသည် သူရိန်၏ လက်အောက်၌ ပြန်၍ အမှုထမ်းရပေလိမ့်မည်။ ယင်းသို့ တွေးမိသောအခါ သူ ပြုံးလိုက်မိပြန်၏ ။ ကံတရားသည် ဆန်းကြယ်ပေစွ၊ ဖခင်လက်ထက်တွင် မိမိက တပ်မှူး၊ သူက တပ်သား ဖြစ်ခဲ့ပြီး သားတော်လက်ထက် အခါ၌ သူက မိမိ၏ အကြီးအကဲ ပြန်ဖြစ်လာနိုင်သည် မဟုတ်ပါလား။

သို့သော် ယခုတော့ သူသည် မဟာနော်ရထာ၏ တပ်တော်သို့ ဝင်ပြီးခဲ့ပြီ။ ငသူရိန်မှာ သူ မျှော်လင့်ချက် ထားခဲ့သည့်အတိုင်း မိမိထက် ကြီးသူ ဖြစ်လာ၍ ကျေနပ်ဝမ်းမြောက်မိပါသည်။ သူ့ကိုမြင်လျင် စိတ်မကောင်းဖြစ်၍ သူ့ကို မရသောအခါတွင်လည်း စိတ်အခန့်မသင့် ရှိလေတော့မည်။ အခြေအနေအရ ငသူရိန်အား အဝေးမှသာ လှမ်းမျှော်ကြည့်ရင်း ကျန်ရစ်ခဲ့ရ၏ ။

မြင်းဟီသံ ကြားသဖြင့် စေတီကို ပတ်၍ တိမ်ပျံရှိရာ လျှောက်သွားသောအခါ တိမ်ပျံ၏ အနီးတွင် လူ ဆယ်ယောက်ကျော်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ရဲမက်များ၍ ပင်နီလက်ရိုးအင်္ကျီ ဝတ်ဆင်ထားသူ သုံးဦးခန့်လည်း ပါ၏ ။ အပေါ်ပိုင်း ဗလာနှင့် နှစ်ဦးသည်လည်း မလှမ်းမကမ်းမှ ကြည့်နေကြ၏ ။ တစ်ဖွဲ့တည်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။

တိမ်ပျံ၏ ဇက်ကြိုးကို ကိုင်ထားသော ဗိုလ်ကလေးက ကြိုးကို ဖြည်မည့်ဟန် ပြုနေသောကြောင့် သူက လှမ်းမေးလိုက်သည်။

"ရောင်းရင်းတို့ ဘာလုပ်ကြမလို့ပါလဲ"

ဗိုလ်ဖြစ်သူ၏ လက်မှာ ရပ်တန့်သွားပြီး

"မြင်းကို သဘောကျလို့ကွ၊ မင့် မြင်းလား"

"ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျွန်တော့်မြင်းပါ"

"အောင်မယ်.. တပ်သားသစ်ကလေးက မလေးမခန့် ရှိလိုက်လေ၊ ကိုယ့်ထက် ရာထူးဂုဏ်သိန် ကြီးသူကို ဘုရားထူးရတယ် ဆိုတာ နားမလည်ဘူးလား"

"ကျွန်တော်မျိုး မပြောတတ်သေးလို့ ခွင့်လွှတ်ပါ"

"ဘယ်က အရိုင်းအစိုင်းလေးလဲ။ မင်းလို ကောင်နဲ့ သည်လို မြင်းချောမြင်းခန့်ကြီး ဘာမှ မဆိုင်ဘူး။ သည်တော့ မင့်မြင်းကို ငါ သိမ်းယူရလိမ့်မယ်ကွဲ့"

နောက်လိုက်များက ရယ်လိုက်ကြ၏ ။ ဗိုလ်က ပြုံးပြီး ကြိုးကို ဖြည်နေသည်။ သူက

"ကျွန်တော့်မြင်းကို မပေးန်ိုင်ကြောင်းပါ"

ခပ်တည်တည်နှင့် ပြောလိုက်သဖြင့် ဗိုလ်ဖြစ်သူ မျက်နှာပျက်သွားသည်။ ထို့နောက် မဲ့ပြုံး ပြုံးလိုက်ကာ

"ဒီကောင် မလိမ်မိုး မလိမ်မာနဲ့ နာချင်ပြီ ထင်တယ်။ ဘုရင့်စစ်သည်တော်တွေကို ကလန်ကဆန် လုပ်ရင် ဘာပြစ်မှု မြောက်သလဲ မသိသေးဘူး.. ဟုတ်စ"

သူ မျက်နှာပျက်ယွင်းစ ပြုပြီ။ မျက်လုံးများ မှေး၍ မျက်ခုံးများ ထောင်လာ၏ ။ အိမ်ရှေ့မင်း၊ မြေဒူးမင်းတို့ကဲ့သို့ မင်းညီမင်းသားများကိုပင် မပေးခဲ့သော တိမ်ပျံအား ဤဗိုလ်က အဓမ္မ လိုချင်နေ၏ ။ အမြင့်မင်းသား သားတော်ကပင် ပြန်ပေးခဲ့သော သူ့မြင်းကို ဘာမဟုတ်သည့် လူတစ်ယောက်က အလွယ်လုယူချင်သည်သာမက သူ့အား ခြိမ်းခြောက်နေလိုက်သေးသည်။ သူသည် စိတ်ကို ထိန်း၍

"ကျွန်တော်လည်း ဘုရင့်တပ်တော်သားပါပဲ။ စစ်သည် အချင်းချင်း မပြောနဲ့၊ ရဲမက်က အရပ်သား ကုန်သည် လယ်လုပ် ကူလီတွေကိုတောင် အနိုင်အထက် ပြုကျင့်ခွင့် မရှိပါဘူး။ သူတစ်ပါးမြင်းကို ခုလို လုယူခွင့် ရှိတယ်လို့ ဘယ်ဥပဒေ ကျင့်ထုံးမှာမှ မရှိဘူး ထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မြင်းကို ပေးလည်း မပေးဘူး၊ ရောင်းလည်း မရောင်းနိုင်ပါဘူး"

ဗိုလ်သည် တိမ်ပျံကို လွှတ်ကာ သူ့ဘက် လှည့်လာ၏ ။ အခြားသူများလည်း နောက်မှ ပါလာကြသည်။

"မပေးလည်း ယူမယ်။ ငါက လိုချင်လာရင် ရအောင် ယူရမှ၊ မင်းလို တပ်သားသစ် မပြောနဲ့၊ သူဌေးသူကြွယ်ကြီး စီးလာတဲ့ မြင်းဖြစ်နေရင်လည်း ရအောင်ယူပြမယ်ကွ.. ကြည့်ထား"

ပြောရင်း ဆောင်ဓားကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ နောက်မှ ဓားလွတ်စွဲ တပ်သားများကလည်း လူဖြန့်လာ၏ ။ သူက ပခုံးပေါ် မှီထားသော ဓားကို အိမ်မှ မချွတ်ဘဲ မြေပေါ် ထောက်လိုက်ပြီး အနောက်ဆုံးမှ တင်ကျည်းတုတ်ရှည် ကိုင်ထားသူကိုသာ ကြည့်သည်။ ရဲမက်များက သူ့ထံ လျှောက်လာသလို သူကလည်း ရဲမက်များထံ လျှောက်သွား၏ ။ ကြောက်၍ နောက်ဆုတ်သွားရမည့်အစား ဓားပင် မချွတ်ဘဲ ရဲရဲတင်းတင်း တိုးဝင်လာသည့်အတွက် နောက်လိုက်များ အမ်းနေစဉ် ဓားကို မြှောက်လိုက်သော ဗိုလ်ထံ လျင်မြန်စွာ တိုးဝင်သွားပြီး ဆောင့်တွန်းပစ်လိုက်၏ ။

မခုတ်လိုက်ရဘဲ ဖင်ထိုင် လဲကျသွားသော ဗိုလ်ဖြစ်သူအား တပ်သားများက ဝိုင်းကြည့်နေပြီး သူတို့ကြားမှ ခပ်မြန်မြန် ဖြတ်လျှောက်သွားသော လက်ျာဘီလူးကို မည်သူမျှ မတိုက်ခိုက်ဘဲ ဓားများ ကိုင်ထားပြီး ကြည့်နေကြလေသည်။ လက်ျာဘီလူးက နောက်ဆုံးမှလူ ကိုင်ထားသော တင်ကျည်းကို ဆုပ်၍ လှည့်လျက် ဆောင့်ဆွဲလိုက်ရာ ထိုသူ လက်လိမ်ပြီး တုတ်က သူ့ထံ ပါလာ၏ ။

"ဘာလုပ်နေကြတာလဲကွ၊ ခုတ်ကြပါတော့လား။ အသေသတ်ကွာ အဲဒီတောသား အရိုင်းကောင်ကို"

ဗိုလ်က လူးလဲထပြီး အော်လိုက်သည်။ မင်းဧကရာဇ် မဟုတ်လျင် အသက်ကို စီရင်ခွင့် မရှိသောကြောင့် မခုတ်ရဲကြသည့် ရဲမက်များက ဗိုလ်ဖြစ်သူ အမိန့်ပေးနေသဖြင့် မလုပ်လျင် မဖြစ်တော့ဘဲ သူ့ဆီ ချည်းကပ်လာကြတော့သည်။ သူကတော့ လှည့်ပင်မကြည့်ဘဲ ဓားကို မြင်းတွင် ချိတ်လိုက်ပြီးမှ တင်ကျည်းကို ဝှေ့ရမ်းပြီး ဝင်လာသူ သုံးဦးကို တစ်ပြိုင်တည်း ဆက်၍ ရိုက်ချလိုက်သည်။

လူသုံးဦးလုံး ထိသွားသည်ကို မြင်ရာ ဗိုလ်နှင့် အခြားသူများ ပြေးဝင်လာပြီး ဝိုင်းခုတ်ကြတော့၏ ။ ထိုစဉ် အခြားရဲမက်များ ပြေးလာကြပြီး သူတို့အနီး ရောက်လာသည်၌

"ဟေ့.. ရပ်ကြည့်မနေကြနဲ့။ သည်ကောင့်ကို ဝိုင်းဖမ်းစမ်း။ သေရင် သေပစေ ခုတ်သာ ခုတ်"

ဗိုလ်က အော်ဟစ်ရင်း တိုက်ခိုက်နေသည်။ လက်ျာဘီလူးက တိမ်ပျံကို အခြေပြုလျက် ဝင်လာသမျှကို ဆီးရိုက်ပစ်၏ ။ သူ့အား ဝိုင်းဝန်း တိုက်ခိုက်နေသူများမှာ လူပေါင်း ၂၅ ယောက်ခန့်ပင် ရှိလာသည်။ အနောက်ကတော့ တိုက်မရ၊ တိမ်ပျံနှင့် အပင် နှစ်ပင်က အကာအကွယ်သဖွယ် ဖြစ်နေ၏ ။ ရှေ့မှ ဝင်လာသမျှကိုသာ ခတ်ထုတ်၍ ကျွံလာသူတို့ကို ရိုက်ပုတ်ကန်ကျောက်ရလေသည်။

လမ်းဆုံလမ်းခြွဖစ်သဖြင့် ကြည့်ရှုသူများရောက်လာကြသည်။ တိုက်ခိုက်သံကြောင့် အိမ်များထဲမှ အရပ်သားများပါ ထွက်ပေါ်လာသည်။ သို့သော် ရဲမက်ချင်း အချင်းများနေသည့်အပြင် တစ်ယောက်နှင့်အများ တိုက်ခိုက်နေကြသည်ဖြစ်၍ အဝေးမှသာ ကြည့်ရှု အော်ဟစ်နေကြ၏ ။ လက်ျာဘီလူးက အခြား စစ်သည်များ ထပ်ရောက်မလာမီ သူ့အား ဝိုင်းထားသည့် လူ နှစ်ဆယ်ကျော်တို့ကို အတိုက်စောင့်မနေတော့ဘဲ ဝင်တိုက်တော့၏ ။

သူ၏ လက်နှစ်ဘက်မှာ ပူးချည် ခွာချည်၊ အရင်းမှ အဖျား၊ ဘယ်ညာပြောင်းလျက်၊ အရိုက် အပင့် အရစ် အဝိုက် အပိုင်း အကာ တစ်ဆက်တည်း၊ ခြေလှမ်း အဆုတ်အတက်တို့ကလည်း ၁၂ ကွက် ပတ်လည်မှသည် ၂၄ကွက်၊ ထို့နောက် ၃၆ ကွက်အထိ ကျယ်ပြန့် ရှုပ်ထွေးသွားပြီးနောက်တွင် လျင်မြန်လှသော တပ်သားသစ်ကလေးသည် မယုံနိုင်ဖွယ်ရာကောင်းစွာပင် တပ်စုတစ်စုစာ စစ်သည်တော်တို့ကို တစ်ယောက်မှ ရပ်တည်မနေနိုင်အောင် လုပ်လိုက်ပြီ။

ဒဏ်ရာ အနာတရဖြင့် ဖူးရောင်နေသော ဗိုလ်က လဲနေရင်းမှ ကြိမ်းဝါးနေသေး၏ ။

"မင်းကို အရှင်မထားဘူးကွ..။ ငါတို့က မင်းကြီး မဟာစည်သူ တပ်က ရွှေတပ်တော်သားတွေ။ မင်း သည်လို ပြုကျင့်သွားတယ် ဆိုတာ တိုင်ပြီး ဖမ်းခိုင်းမယ်။ ပြီးရင် လူရော မြင်းပါ သတ်ပစ်မယ်.. ကြည့်ထား"

လက်ျာဘီလူးက တင်ကျည်းတုတ်ကို မြေတွင် ထိုးစိုက်ခဲ့ပြီး ဖုတ်ဖက်ခါ၍ တိမ်ပျံကို ကြိုးဖြည်ရင်း

"တိုင်လိုက်လေ၊ ရှင်ဘုရင့်နားထိ ပေါက်ကြားအောင်သာ တိုင်။ ပြီးရင် အတူတူ သေကြတာပေါ့"

ပြောပြောဆိုဆို တိမ်ပျံပေါ် တက်လိုက်၏ ။ ဗိုလ်က ထ လာပြီး ရှေ့မှ ပိတ်ရပ်ဟန် ပြင်ရာ တိမ်ပျံက ရပ်၍ ပေါက်မည့်အဟန် ပြသဖြင့် ပြန်လဲကျသွားသည်။ လက်ျာဘီလူးက တိမ်ပျံကို ရှေ့ခြေနောက်ခြေ မြှောက်လျက် နှစ်ကြိမ်သုံးကြိမ် ကန်ကျောက် ပေါက်ဟန် ပြုစေပြီးမှ

"အလကားကောင်တွေ၊ ငါ့မြင်းနဲ့တောင် အဖက် မတန်တဲ့ အချည်းနှီးစစ်သားတွေ"

ဟု ပြောဆိုပြီး ထွက်သွားလေသည်။

(ဆက်ရန်...)  သူရဲကောင်း (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

ritten by သင်္ခရာဇာ

End date: December 3, 2020